Είχε επί χρόνια πυρετό και εξάνθημα στην κοιλιά: Η αιτία εξέπληξε και τους γιατρούς

Μία γυναίκα από το Λος Άντζελες υπέφερε επί σχεδόν δύο δεκαετίες από συμπτώματα λοίμωξης, που άρχιζαν με πονοκέφαλο και πόνο στην κοιλιά και σύντομα συνοδεύονταν από πυρετό, κόπωση, πόνους στους μυς και διάρροια. Μέσα σε ένα 24ωρο παρουσίαζε και ένα κόκκινο, δερματικό εξάνθημα που κάλυπτε την κοιλιά της.

Η Beth Sternlieb ήταν καθηγήτρια γιόγκα και διαλογισμού και εργαζόταν στο Πρόγραμμα Διαχείρισης Παιδιατρικού Πόνου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA). Κάθε φορά που αρρώσταινε, έκανε εξετάσεις οι οποίες δεν έδειχναν κάτι.

Επί 17 χρόνια, τα συμπτώματα λοίμωξης εμφανίζονταν δύο ή τρεις φορές ετησίως και διαρκούσαν περίπου πέντε ημέρες. Το 2004, όμως, άρχισαν να εκδηλώνονται πιο συχνά και η γυναίκα δεν ανάρρωνε μεταξύ τους. Ένα χρόνο αργότερα παρουσίασε υψηλό πυρετό, ρίγη και εξάντληση που διήρκησαν πέντε μήνες και την καθήλωσαν στο κρεβάτι.

Την αιτία των συμπτωμάτων της αποκάλυψε τελικά μία χειρουργική επέμβαση, που οδήγησε και στην ίασή της. Την περίπτωσή της δημοσιεύει η Washington Post, υπενθυμίζοντας πως μερικές φορές το αδύνατο μπορεί να είναι πιθανό.

«Ευτυχώς που παρουσίαζα το εξάνθημα στην κοιλιά, γιατί αυτό ήταν που τράβηξε την προσοχή των γιατρών του», είπε η γυναίκα. «Κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά, αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την αιτία».

Σωτήρια η αξονική

Όπως εξηγεί, την πρώτη ουσιαστική ένδειξη για το τι συνέβαινε έδωσε μία αξονική τομογραφία στην κοιλιά της. Αποκάλυψε ότι είχε ινομυώματα μήτρας – καλοήθεις όγκους που δεν χρειάζονται θεραπεία εάν δεν δημιουργούν προβλήματα.

Η εξέταση έδειξε πως ένα από τα ινομυώματά της ήταν πολύ μεγάλο. Οι γιατροί σκέφτηκαν ότι ίσως είχε αρχίσει να νεκρώνεται, οπότε προκαλούσε συμπτώματα γενικευμένης λοίμωξης.

Το ινομύωμα δεν εξηγούσε το δερματικό εξάνθημα, εξήγησε ο Dr. Raffi Tachdjian, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής στον Τομέα Αλλεργιών & Κλινικής Ανοσολογίας του UCLA, που τότε ήταν ένας από τους γιατρούς της κυρίας Sternlieb.

Τα εξανθήματα συνήθως δεν είναι χρόνια, είπε. Επομένως έπρεπε να υπάρχει και κάποια άλλη αιτία, μία λοίμωξη ή αλλεργία, εκτίμησε. Παρ’ όλα αυτά, τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι γιατροί της γυναίκας έκριναν πως το ινομύωμα  έπρεπε να αφαιρεθεί.

Η 55χρονη εκείνη την εποχή γυναίκα χειρουργήθηκε το 2005. Οι γιατροί αφαίρεσαν τελικώς οκτώ ινομυώματα. Το μεγαλύτερο είχε διάμετρο 11 εκατοστά (όσο ένα μεγάλο γκρέιπ φρουτ).

Σήμερα, 20 χρόνια αργότερα, η γυναίκα ακόμα θυμάται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Αντί να είναι μία συμπαγής μάζα από ινώδη και μυϊκό ιστό, ήταν γεμάτο πύον. Οι γιατροί εκτίμησαν ότι αν είχε καθυστερήσει κι άλλο το χειρουργείο, το ινομύωμα θα υφίστατο ρήξη και η γυναίκα θα πάθαινε σήψη (σηψαιμία).

Τι είχε τελικά

Οι καλλιέργειες που έγιναν στα ινομυώματά της, έδειξαν ότι η γυναίκα ήταν μολυσμένη με σαλμονέλα. Όχι όμως σε όλα: μόνο το μεγάλο έφερε το επικίνδυνο βακτήριο που είναι γνωστή αιτία τροφικής δηλητηρίασης.

Ωστόσο η σαλμονέλα της δεν προερχόταν από μολυσμένα τρόφιμα και οι γιατροί συνέχισαν τις αναλύσεις τους. Ειδοποίησαν επίσης τις υγειονομικές Αρχές του Λος Άντζελες, διότι η σαλμονέλα είναι ένα από τα υποχρεωτικώς δηλούμενα νοσήματα στις ΗΠΑ.

Αρκετούς μήνες μετά την εγχείρηση, η γυναίκα δέχθηκε στο σπίτι επίσκεψη από μία κρατική νοσηλεύτρια. Εκείνη την ενημέρωσε ότι είχε βρεθεί η πηγή της λοίμωξής της. Χωρίς η ίδια να το γνωρίζει, είχε εκτεθεί σε κάποιο ερπετό.

Το πιθανότερο είναι ότι ήρθε σε επαφή με χελώνα μολυσμένη με το βακτήριο. Η ίδια δεν είχε ποτέ χελώνα ή άλλο ερπετό στο σπίτι. Το πιθανότερο λοιπόν ήταν ότι είχε μολυνθεί πριν από δεκαετίες στο νοσοκομείο όπου γέννησε τον γιό της από κάποιο μέλος του προσωπικού. Το άλλο ενδεχόμενο ήταν να μολύνθηκε λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο γιος της πήγε στον παιδικό σταθμό.

Το 2010 ο Dr. Tachdjian και τρεις άλλοι γιατροί δημοσίευσαν την περίπτωσή της στην ιατρική επιθεώρηση Obstetrics and Gynecology. Στόχος τους ήταν να ενημερώσουν την ιατρική κοινότητα ότι η κνίδωση (εξάνθημα) στην κοιλιά μπορεί να αποτελεί ένδειξη λοίμωξης στην πύελο.

«Η ενημέρωση είναι απαραίτητη ώστε την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι ανάλογο, να γίνει γρήγορα η διάγνωση», κατέληξε ο Dr. Tachdjian.

Φωτογραφία: iStock