Ο πόλεμος του …ρευστού! Οι μετρημένες πληρωμές του ΕΟΠΥΥ έφεραν γκρίνια

  • Iatropedia
Επιστολή στον πρωθυπουργό απέστειλαν οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών κλινικών διαμαρτυρόμενοι για τα χρέη του ΕΟΠΥΥ προς τον κλάδο αλλά και για τη προνομιακή μεταχείριση που έχουν οι φαρμακοποιοί και πληρώνονται πρώτοι από όλους.

Σημειώνουν μάλιστα ότι είναι οι …φτωχοί συγγενείς επειδή δεν μπορούν να εκβιάσουν το σύστημα, αφήνοντας έτσι αιχμές για τους φαρμακοποιούς που προχωρούν συχνά σε απεργίες όταν δεν πληρώνονται. Αντίστοιχες διαμαρτυρίες ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες και από τους ιδιώτες γιατρούς που συνεργάζονται με τον ΕΟΠΥΥ και περιμένουν να δούνε το …χρώμα του χρήματος από τις αρχές του χρόνου.

Η επιστολή της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιωτικών Κλινικών αλλά και άλλων αντίστοιχων φορέων έχει ως εξής: “

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ και κύριοι Πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ,

Εκπροσωπούμε το σύνολο των ιδιωτών παρόχων υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας υγείας. Ένα κλάδο με περισσότερους από 25.000 εργαζομένους.

Μετά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης πιστέψαμε, ότι μια νέα σελίδα ξεκινά για την ανόρθωση του τόπου.

Γνωρίζουμε ότι η οικονομία της χώρας μας είναι σε τραγική κατάσταση. Δίκαιο είναι οι συνέπειες αυτής της πραγματικότητας, να μοιρασθούν αναλογικά σε όλους. Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα, κάποιοι εκ των παρόχων αντιμετωπίζονται προνομιακά. Για την ακρίβεια αντιμετωπίζονται ευνοϊκότερα ακόμα και από την χρονική περίοδο πριν την οικονομική κρίση. Ο μόνος εμφανής λόγος είναι ότι οι πάροχοι αυτοί, μπορούν με θύμα τον Έλληνα ασφαλισμένο, να εκβιάζουν αποτελεσματικά την Πολιτεία.

Όπως οι Φαρμακοποιοί αγοράζουν το φάρμακο, έτσι και εμείς αγοράζουμε αντιδραστήρια και αναλώσιμα, με ίδιο ή και μικρότερο χρόνο πίστωσης. Οφείλουμε όμως να παραδεχτούμε ότι έχουμε και σημαντικές διαφορές. Απασχολούμε πολύ μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, δεν έχουμε διασφαλισμένο ποσοστό κέρδους και φυσικά δεν έχουμε κανένα άλλο έσοδο , αφού δεν εμπορευόμεθα παραφαρμακευτικά προϊόντα.

Το ΔΣ του ΕΟΠΥΥ και με την σημείωση ότι στην σύνθεση του συμμετέχει μόνον εκπρόσωπος των Φαρμακοποιών, κατά παράβαση καθήκοντος, εξακολουθεί συστηματικά να εξοφλεί τις υποχρεώσεις του προς τον φαρμακευτικό κλάδο, όταν μάλιστα από την πρώτη στιγμή καταγράφονται υπερβάσεις της προϋπολογισθείσας φαρμακευτικής δαπάνης και κανείς δεν κάνει τίποτα για να τις περιορίσει.

Όλοι οι υπόλοιποι πάροχοι αντιμετωπιζόμεθα ως φτωχοί συγγενείς και παρά το γεγονός ότι οι απαιτήσεις μας κινούνται και κάτω των προϋπολογισθέντων.

Δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο. Οι γονείς μιας οικογένειας που πένεται, μοιράζουν ισόποσα στα παιδιά τους τα διαθέσιμα για επιβίωση. Δεν υπάρχουν παιδιά και αποπαίδια.

Ζητάμε ισοτιμία και ισονομία. Αυτό άλλωστε δεσμεύτηκε και ο Υπουργός Υγείας στη πρόσφατη συνάντησή μας .Όμως σε λιγότερο από μια εβδομάδα και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, ανακοινώθηκε ότι οι Φαρμακοποιοί θα πληρωθούν και τον Μάιο.

Από εκεί που δεν υπήρχαν χρήματα για κανένα πάροχο και όταν θα υπήρχαν θα εξοφλούντο οι αδικημένοι εκ των παρόχων, σύμφωνα πάντα με τις δεσμεύσεις του Υπουργού., ξαφνικά βρέθηκαν τα διπλάσια χρήματα από αυτά που απαιτούντο για να μας εξοφληθεί ένα μήνας και πάλι, τα χρήματα αυτά, κατέληξαν στον γνωστό προνομιακό κωδικό.

Εμπαιγμός για άλλη μια φορά. Η υπομονή μας εξαντλήθηκε. Οι οικονομικές μας αντοχές έχουν στερέψει προ πολλού. Οι εργαζόμενοί μας εδώ και μήνες είναι απλήρωτοι ή αμείβονται με έναντι. Μετά από ένα μήνα δεν θα υπάρχουν οι μονάδες μας και φυσικά χιλιάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν. Η εξαφάνισή μας θα έχει άμεσες παρενέργειες στο τραπεζικό σύστημα, θα συμπαρασύρει εκατοντάδες επιχειρήσεις προμηθευτών μας.

Η τελευταία μας ελπίδα είναι να πληροφορηθεί η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, ότι υπάρχουμε και εμείς. Όλοι εμείς, που στηρίζουμε το σύστημα υγείας της χώρας, με καθηλωμένο μάλιστα επί 22 χρόνια τιμολόγιο υπηρεσιών, που ουδέποτε χρησιμοποιήσαμε την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη ως μοχλό πίεσης για την διασφάλιση των δικαιωμάτων μας. Δυστυχώς αυτή μας η στάση, θεωρήθηκε από τους εκάστοτε διοικούντες, διαχρονικά και καθολικά, είτε αδυναμία είτε ανοησία. Κανείς δεν την εξέλαβε ως υπεύθυνη στάση. Ελπίζουμε κύριοι, τουλάχιστον την ύστατη αυτή ώρα, να την εκλάβετε εσείς και πριν να είναι πολύ αργά , να δείτε το πρόβλημα και να δράσετε άμεσα, αποκαθιστώντας αυτήν την αδικία”.