Η φυγή στο εξωτερικό δεν είναι απρόσωπη: Έχει ονόματα και ανθρώπινες ιστορίες…

  • Μαρία Τσιλιμιγκάκη
Το brain drain που μπήκε ως όρος και πραγματικότητα στην ζωή μας τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, δεν είναι τίποτα άλλο από την φυγή νέων, πολλά υποσχόμενων επιστημόνων, σε χώρες του δυτικού κόσμου ή της Ανατολής, όπου τους δίνεται η ευκαιρία όχι μόνο να εργαστούν με καλύτερες συνθήκες, αλλά και να κερδίσουν τα χρήματα που τους αξίζουν... Όταν όμως ακούς την ιστορία ενός συγκεκριμένου ανθρώπου και βλέπεις το πρόσωπό του, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν πρόκειται μόνο για απώλεια σε εθνικό επίπεδο, αλλά και για πολλές μικρές και μεγάλες θυσίες συγκεκριμένων ανθρώπων και οικογενειών...

Ο κ. Γιάννης Ορφανός είναι γιατρός στο Νοσοκομείο Ρόδου, χειρουργός ορθοπεδικός, και στα 46 του χρόνια κάθισε στα θρανία με μοναδικό σκοπό να μάθει μια ακόμα ξένη γλώσσα και να φύγει στο εξωτερικό. Η απόφασή ελήφθη πέρσι τον καιρό του δημοψηφίσματος, όταν φοβήθηκε ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της εξόδου από το ευρώ. Μετά από περίπου έναν χρόνο, ετοιμάζει τις αποσκευές του και είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα…

giatros

Στο ρεπορτάζ που δημοσίευσε η dimokratiki.gr αναφέρεται ότι ο γιατρός αυτός στο τέλος Σεπτεμβρίου εγκαταλείπει τη Ρόδο για την Ελβετία ώστε να αναζητήσει καλύτερη τύχη στα επαγγελματικά του.
Στην συνέντευξή του στην dimokratiki.gr μιλά για τους λόγους που τον οδήγησαν να αφήσει πίσω του «το σπίτι του το πατρικό, τους γονείς του και την Ρόδο», και συγκινείται όταν συνειδητοποιεί ότι πλέον ο χρόνος μετρά αντίστροφα και εξομολογείται ότι θέλει να πεθάνει στο χωριό του, στο Διαφάνι στην Κάρπαθο…

Η ζωή, λέει ο κ. Ορφανός, δίνει και δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες, αρκεί να τις διεκδικήσεις και να τις ζητήσεις έντιμα! Αυτό που έχει σημασία όμως, τονίζει,  είναι να διαχειριστεί ο καθένας την ζωή του όπως εκείνος νομίζει γιατί η ζωή είναι μία και μικρή…

«Είμαι μόνιμος δημόσιος υπάλληλος και τα χρήματα που παίρνω σε σχέση με άλλους είναι, ίσως, πολλά. Είναι όμως απελπιστικά λίγα σε σχέση με το τι εκτιμώ ότι αξίζει η εργασία μου και σε σχέση με τα χρήματα που παίρνουν αντίστοιχα οι συνάδελφοί μου στις άλλες χώρες της Ευρώπης. Φοβάμαι ότι οι προοπτικές είναι ακόμα χειρότερες. Τα πράγματα στο Νοσοκομείο έχουν δυσκολέψει αρκετά. Έχουμε υποστεί μεγάλες περικοπές όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, έχει περιοριστεί σημαντικά ο αριθμός των γιατρών που εργάζονται, διότι μετανάστευσαν πάρα πολλοί, με αποτέλεσμα η δουλειά που αντιστοιχεί σε όσους έμειναν να είναι περισσότερη και παράλληλα έχει αυξηθεί πάρα πολύ ο κόσμος που προσέρχεται στο Νοσοκομείο, προφανώς διότι δεν έχει χρήματα για να απευθυνθεί σε ιδιώτες γιατρούς. Οι συνθήκες, λοιπόν, είναι κακές κι επειδή ο κάθε άνθρωπος έχει μια ζωή και πρέπει να την διαχειριστεί όπως εκείνος νομίζει καλύτερα, ας κάνει ο καθένας ό,τι νομίζει καλό για εκείνον».

Αυτά αναφέρει ο γιατρός και ετοιμάζεται για το μεγάλο αντίο όπως έπραξαν πριν από αυτόν περί τις 300.000 Έλληνες την τελευταία 6ετία!