Φάρμακα αδυνατίσματος: Τι δείχνει νέα έρευνα για την αποτελεσματικότητά τους στην πραγματική ζωή

Τα ενέσιμα φάρμακα αδυνατίσματος, όπως το Wegovy και το Mounjaro, τα οποία περιέχουν τις ουσίες σεμαγλουτίδη και τιρζεπατίδη αντίστοιχα, έχουν φέρει επανάσταση στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, με μελέτες να δείχνουν ότι το πρώτο μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να χάσουν έως και 20% του σωματικού βάρους τους μετά από 72 εβδομάδες θεραπείας.

Ωστόσο, νέα μελέτη δείχνει ότι τα φάρμακα, γνωστά ως GLP-1 RAs, μπορεί να μην επιφέρουν τόσο δραστική απώλεια βάρους σε καθημερινές συνθήκες.

«Ο μέσος ασθενής που λαμβάνει [GLP-1 RAs] στον πραγματικό κόσμο δεν έχει την απώλεια βάρους που βλέπουμε στις κλινικές δοκιμές», ανέφερε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Δρ Karan Chhabra, από την ιατρική σχολή Grossman του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 51.085 ασθενείς με δείκτη μάζας σώματος 35 ή μεγαλύτερο, οι οποίοι ήταν επιλέξιμοι για χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους και για ενέσεις απώλειας βάρους.

Η ομάδα συνέκρινε την απώλεια βάρους σε 38.545 άτομα στα οποία ο γιατρός τους συνταγογράφησε σεμαγλουτίδη ή τιρζεπατίδη με εκείνη σε 12.540 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους, σε διάστημα έως και τριών ετών.

Αφού έλαβαν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία, ο δείκτης μάζας σώματος και τα προβλήματα υγείας των συμμετεχόντων, η ομάδα διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση είχαν σημαντικά μεγαλύτερη μέση απώλεια βάρους σε όλα τα μετρούμενα χρονικά σημεία από εκείνους που έλαβαν συνταγή για σεμαγλουτίδη ή τιρζεπατίδη.

Για παράδειγμα, μετά από δύο χρόνια, τα άτομα που υποβλήθηκαν σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση είχαν κατά μέσο όρο μείωση του σωματικού τους βάρους κατά 26,5%, σε σύγκριση με 5,7% που ήταν για εκείνους που χρησιμοποιούσαν φάρμακα GLP-1 RAs ανεξάρτητα από τον χρόνο που τα χρησιμοποιούσαν.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν είναι ξεκάθαρο γιατί τα ενέσιμα φάρμακα αδυνατίσματος είχαν μικρότερη επίδραση στον πραγματικό κόσμο από ό,τι στις κλινικές μελέτες, αλλά σημείωσε ότι το κόστος τους και άλλα θέματα που παρεμποδίζουν την πρόσβαση των ασθενών στα εν λόγω φάρμακα μπορεί να δυσχεραίνουν τη χρήση τους μακροπρόθεσμα, ενώ οι προσπάθειες των γιατρών μπορεί επίσης να διαδραματίζουν κάποιο ρόλο, δεδομένου ότι είναι σημαντικό να αυξάνεται η δοσολογία με την πάροδο του χρόνου, να παρακολουθούνται οι παρενέργειες και να προσφέρεται πρόσθετη υποστήριξη.

Σύμφωνα με τον Chhabra, απαιτείται περαιτέρω προσπάθεια για να διασφαλιστεί ότι οι ασθενείς που θέλουν να παίρνουν τέτοια φάρμακα θα έχουν τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα.

«Στόχος μας είναι να δώσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους τη σωστή θεραπεία [για την παχυσαρκία]. Αλλά πρέπει να γνωρίζουν τι να περιμένουν από τη θεραπεία που επιλέγουν και αυτό πρέπει να καθοδηγείται από δεδομένα του πραγματικού κόσμου, όχι από δεδομένα κλινικών μελετών», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο καθηγητής Naveed Sattar, του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, επεσήμανε πρόσφατες μελέτες παρακολούθησης δοκιμών που αφορούσαν την τιρζεπατίδη, οι οποίες έδειξαν σημαντική απώλεια βάρους σε διάστημα τριών ετών. Αλλά είπε ότι στην πραγματική ζωή πολλοί ασθενείς σταματούν τα φάρμακα πρόωρα είτε λόγω του κόστους τους είτε λόγω των παρενεργειών που δεν αντιμετωπίζονται κατάλληλα.

«Τούτου λεχθέντος, η βαριατρική χειρουργική επέμβαση που γίνεται καλά μπορεί να κάνει καλό σε πολλούς ανθρώπους και είναι σίγουρα φθηνότερη μακροπρόθεσμα», ανέφερε. «Το ζήτημα μπορεί να είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιθανόν προτιμούν να παίρνουν φάρμακα για την απώλεια βάρους παρά να κάνουν χειρουργική επέμβαση, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, τώρα που τα φάρμακα μπορούν να προσεγγίσουν τα επίπεδα απώλειας βάρους που παρατηρούνται με τη χειρουργική επέμβαση».

Φωτογραφία: iStock