Το τρέξιμο ενισχύει την ντοπαμίνη στον εγκέφαλο – Νέα μελέτη δίνει ελπίδα για θεραπεία του Πάρκινσον

Η χημική «έκρηξη» ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που συμβαίνει κατά το τρέξιμο μπορεί να ενισχύσει τον συντονισμό και την ταχύτητα τόσο σε ηλικιωμένους όσο και σε νέους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη σε ποντίκια μέσης ηλικίας, η οποία δίνει ακόμη ένα «στίγμα» για τη συμβολή της άσκησης στην θεραπεία της νόσου Πάρκινσον.

Μια τέτοια σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ευκινησίας, η οποία συχνά μειώνεται καθώς οι άνθρωποι και τα ζώα μεγαλώνουν, ανέφεραν οι συγγραφείς της μελέτης.

Με επικεφαλής ερευνητές του NYU Langone Health, η έρευνα διερεύνησε πώς η αερόβια άσκηση μπορεί να ενισχύσει την απελευθέρωση ντοπαμίνης, μιας χημικής ουσίας του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην κίνηση, την ανταμοιβή και τη μνήμη.

Η ομάδα βασίστηκε στην προηγούμενη εργασία της, η οποία αποκάλυψε ότι νεαρά (10 εβδομάδων) αρσενικά τρωκτικά παρουσίασαν διαρκή αύξηση στην απελευθέρωση ντοπαμίνης μετά από εθελοντικό τρέξιμο σε τροχό γυμναστικής για 30 ημέρες. Τα νέα ευρήματα έδειξαν ότι αρσενικά ποντίκια 12 μηνών – το αντίστοιχο των ανθρώπων στην ηλικία των 50 ετών – παρουσίασαν την ίδια ή μεγαλύτερη αύξηση της χημικής ουσίας.

Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι η δύναμη λαβής των τρωκτικών δεν άλλαξε μετά τον μήνα άσκησής τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι βελτιώσεις οφείλονταν αποκλειστικά στον βελτιωμένο συντονισμό και όχι στη μυϊκή δύναμη.

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι τα ποντίκια στην ομάδα άσκησης είχαν 50% υψηλότερη απελευθέρωση ντοπαμίνης από τα αντίστοιχα ποντίκια που έκαναν καθιστική ζωή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενώ τα θηλυκά έτρεχαν διπλάσια από τα αρσενικά, είδαν ισοδύναμες αυξήσεις τόσο στην ορμόνη όσο και στην κινητική τους απόδοση. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτό υποδηλώνει ότι μια ορισμένη ποσότητα άσκησης είναι επαρκής για την ενίσχυση της ντοπαμίνης και, μόλις επιτευχθεί αυτό, δεν εμφανίζεται περαιτέρω αύξηση.

Οφέλη άσκησης για όλες τις ηλικίες

«Τα ευρήματά μας καθιστούν σαφές ότι ο αντίκτυπος της άσκησης στην υγεία του εγκεφάλου και την κινητικότητα δεν περιορίζεται στους νέους», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Μάργκαρετ Ράις, Ph.D.

«Με αρκετή σωματική δραστηριότητα, μπορούμε να αυξήσουμε την απελευθέρωση ντοπαμίνης για να μας βοηθήσει να κινούμαστε πιο γρήγορα και πιο εύκολα», πρόσθεσε η Δρ. Ράις, καθηγητής στα Τμήματα Νευροχειρουργικής και Νευροεπιστήμης στην Ιατρική Σχολή Grossman του NYU.

Οι ειδικοί έχουν κατανοήσει εδώ και καιρό τη σημασία της αερόβιας άσκησης (δραστηριότητες που ενισχύουν την αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό, όπως η κολύμβηση, η ποδηλασία και ο χορός). Τέτοιες προπονήσεις, όπως έδειξαν προηγούμενες έρευνες, οδηγούν στην απελευθέρωση ντοπαμίνης και άλλων χημικών ουσιών που είναι σημαντικές για την υγεία του εγκεφάλου.

Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι υποκείμενοι μηχανισμοί σε έναν γερασμένο εγκέφαλο και σώμα ήταν μέχρι τώρα ασαφής, λέει η Δρ.Ράις, η οποία σημειώνει ότι τα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες) που παράγουν ντοπαμίνη σταδιακά μειώνονται στους ηλικιωμένους ενήλικες.

Επιπτώσεις για τη νόσο του Πάρκινσον

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό npj Parkinson’s Disease, πιστεύεται ότι είναι η πρώτη που αποκαλύπτει μια σύνδεση μεταξύ της απελευθέρωσης ντοπαμίνης από την άσκηση και της βελτιωμένης κινητικής απόδοσης σε ηλικιωμένα ποντίκια και των δύο φύλων, σύμφωνα με τους συγγραφείς. Στην προηγούμενη έρευνά τους, εξέτασαν αποκλειστικά νεαρά αρσενικά.

Σύμφωνα με την Ράις, τα ευρήματα μπορεί να παρέχουν σημαντική εικόνα για τις θεραπευτικές προσεγγίσεις για τη νόσο Πάρκινσον, μια εγκεφαλική διαταραχή στην οποία οι νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη μπορούν να διασπαστούν, οδηγώντας σε τρέμουλο, αργή κίνηση και κακή ισορροπία, μεταξύ άλλων. Η σωματική δραστηριότητα έχει παρατηρηθεί εδώ και καιρό ότι βοηθά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων των ασθενών.

«Αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν νευροχημικές ενδείξεις για το γιατί η άσκηση βελτιώνει τα πάντα, από τη μνήμη έως την κίνηση και τη διάθεση, τα οποία επηρεάζονται όλα σε άτομα με νόσο Πάρκινσον», δήλωσε η Δρ. Ράις.

Με βάση αυτά τα ευρήματα, λέει ότι η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει στη συνέχεια να επαναλάβει τη μελέτη σε ποντίκια γενετικά τροποποιημένα, ώστε να χρησιμεύσουν ως μοντέλα για τη νευροεκφυλιστική διαταραχή.

Προειδοποιεί, ωστόσο, ότι θα απαιτηθούν μελλοντικές μελέτες σε ανθρώπους για να κατανοηθεί πλήρως πώς η απελευθέρωση ντοπαμίνης που προκαλείται από την άσκηση μπορεί να επηρεάσει τη νόσο Πάρκινσον.

Φωτογραφία iStock