Ρύθμιση αντιυπερτασικής αγωγής το καλοκαίρι

  • Μαρία Τσιλιμιγκάκη
Με τον όρο υπέρταση εννοούμε τις αυξημένες τιμές της ΣΑΠ>140mmHg ή και της ΔΑΠ≥90mmHg αρτηριακής πίεσης . Οι ασθενείς χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Υπέρταση σταδίου 1, υπέρταση σταδίου 2 και υπέρταση σταδίου 3.

γράφει ο  Σπυρίδων Ξ. Καυκόπουλος, Γενικός Ιατρός

Οι στόχοι για όλους τους ασθενείς είναι συστολική/διαστολική 140/90mmHg.

Τα φάρμακα για την υπέρταση χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες:

·       β-Αποκλειστές

·       ΑΜΕΑ/ΑΥΑ

·       Αποκλειστές Διαύλων Ασβεστίου

·       Διουρητικά

·       Ανταγωνιστές υποδοχέων αλδοστερόνης

·       α1-Αποκλειστές

·       α2-Αγωνιστές και Ι-1 Αγωνιστές

·       Αναστολείς ρενίνης

·       Αμέσως Δρώντα Αγγειοδιασταλτικά

Τι πρέπει όμως να κάνει ένας υπερτασικός ασθενής το καλοκαίρι;

Θα πρέπει να συμβουλευτεί τον θεράποντα ιατρό του, ώστε να εξεταστεί το ενδεχόμενο τροποποίησης της αγωγής του. Είναι γνωστό ότι μια μεγάλη ομάδα ασθενών λαμβάνουν διουρητικά φάρμακα που πρέπει ενδεχομένως να μειωθούν οι δόσεις τους ή ακόμα και να διακοπούν σύμφωνα ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΩΝΤΟΣ ΙΑΤΡΟΥ.

Το καλοκαίρι είναι γνωστό ότι εξαιτίας της ζέστης αποβάλλονται μεγάλες ποσότητες υγρών και ηλεκτρολυτών μέσω του ιδρώτα ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται αγγειοδιαστολή η οποία δυνητικά ενισχύει την αντιυπερτασική δράση των φαρμάκων.

Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η δοσολογία κάθε φαρμάκου που έχει αντιυπερτασικές ιδιότητες όπως: Α- ΜΕΑ, οι αποκλειστές ασβεστίου ,οι β-αποκλειστές, ενδεχομένως να χρειαστεί να αναπροσαρμοστεί τους καλοκαιρινούς μήνες σε συνεργασία πάντα με τον θεράποντα  του ιατρό.

Οι υπερτασικοί ασθενείς με απλές τροποποιήσεις της αγωγής τους θα έχουν την δυνατότητα να αποφύγουν συμπτώματα όπως για παράδειγμα συγκοπτικά επεισόδια, αδυναμία, ζαλάδες ,εφίδρωση κ.α. και έτσι θα έχουν την ευκαιρία να χαρούν το καλοκαίρι χωρίς τις δυσάρεστες παρενέργειες των αντιυπερτασικών φαρμάκων τους.