Η επιστήμη της Αγγειοχειρουργικής & η θεραπευτική αντιμετώπιση των αγγειακών παθήσεων, κατά την περίοδο του Covid – 19

  • Iatropedia newsroom
αγγειοχειρουργική
Για την πρόληψη αλλά και τη θεραπεία των αγγειοχειρουργικών παθήσεων, οι οποίες μεταξύ άλλων, είναι υπεύθυνες για τα εγκεφαλικά επεισόδια, τη ρήξη ανευρυσμάτων αορτής και τη θρόμβωση των φλεβών των κάτω άκρων που μπορεί να εξελιχθεί σε πνευμονική εμβολή, κυρίως, όμως για τη σχέση της αγγειοχειρουργικής επιστήμης με τον ιό COVID – 19, μας μιλά ο κ. Χρήστος Παπασιδέρης, MD, PhD, Αγγειοχειρουργός, Γενικός Γραμματέας Ένωσης Αγγειοχειρουργών Ελλάδος, συνεργάτης Ιατρικού Κέντρου Αθηνών.

Τι πραγματεύεται η επιστήμη της Αγγειοχειρουργικής;

Η επιστήμη της Αγγειοχειρουργικής  έχει ως αντικείμενο της, την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία των παθήσεων των αγγείων.  Συγκεκριμένα,   ασχολείται με τις παθήσεις των καρωτίδων, της αορτής και των αγγείων των άκρων.

Ποιες είναι οι συχνότερες παθήσεις και πως αντιμετωπίζονται;

Στένωση Καρωτίδων

Οι καρωτίδες είναι οι αρτηρίες που μεταφέρουν το αίμα στον εγκέφαλο. Όταν νοσούν, στενεύουν και μειώνεται το αίμα που φτάνει στον εγκέφαλο. Όσο η στένωση είναι μικρή απαιτείται παρακολούθηση,  ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με τρίπλεξ (υπέρηχος αγγείων),  κατάλληλες οδηγίες για τον τρόπο ζωής του ασθενούς και κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Η βλάβη από τη στιγμή που θα εμφανιστεί, ενδεχομένως να παραμείνει σταθερή, οπότε και δε θα χρειαστεί κάποια επέμβαση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει να επέμβει ο Αγγειοχειρουργός, ώστε να αποκαταστήσει τη βλάβη (να ανοίξει την καρωτίδα) και να προλάβει την εμφάνιση εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτό γίνεται  είτε με χειρουργική επέμβαση, είτε με Αγγειοπλαστική, ανάλογα με τις ενδείξεις που έχει ο κάθε ασθενής ξεχωριστά. Η τελευταία, είναι μία νεότερη μέθοδος (των τελευταίων 25 ετών), λιγότερο αιματηρή, δεν απαιτεί γενική αναισθησία και έχει παρόμοια αποτελέσματα με την παλαιότερη μέθοδο.

Ανευρυσματική νόσος

Η ανευρυσματική νόσος εντοπίζεται συνήθως στην κοιλιακή αορτή. Όσο το εύρος παραμένει μικρό, με τις μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, έχει αποδειχθεί ότι το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής έχει πολύ μικρό κίνδυνο να ραγεί  δηλαδή να σπάσει. Από ένα μέγεθος και πάνω, ο κίνδυνος ρήξης είναι μεγάλος. Η επιστήμη, έχει πλέον εξελιχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, δίδοντάς μας τη δυνατότητα να προβούμε σε ενδαγγειακή αποκατάσταση. Η μέθοδος αυτή είναι λιγότερο επώδυνη για τον ασθενή, απαιτεί πολύ μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο και έχει λιγότερες επιπλοκές.

Παθήσεις κάτω άκρων: Παθήσεις των αρτηριών και των φλεβών.

Οι αρτηρίες, που μεταφέρουν το αίμα στα κάτω άκρα, μπορεί και αυτές να στενέψουν, όπως η καρωτίδα, προκαλώντας αυτό που ονομάζουμε «Περιφερική Αγγειακή Νόσο».  Αυτό, στα αρχικά στάδια, εμποδίζει τον ασθενή να περπατήσει, προκαλώντας του πόνο μετά από κάποια μέτρα βαδίσματος, στη συνέχεια, όμως, αν η νόσος μείνει χωρίς αντιμετώπιση μπορεί να προκληθούν έλκη – πληγές στα πόδια, γάγγραινα, και τελικά να χάσει ο ασθενής το άκρο του. Οι τρόποι αντιμετώπισης της συγκεκριμένης πάθησης ποικίλουν, ανάλογα με τη βλάβη και περιλαμβάνουν ανοικτή χειρουργική επέμβαση, ή νέες ενδαγγειακές τεχνικές, χωρίς μεγάλες τομές.

Οι φλέβες των κάτω άκρων μπορεί να εμφανίσουν  φλεβική ανεπάρκεια (κιρσούς) και φλεβική θρόμβωση. Η Φλεβική ανεπάρκεια αντιμετωπίζεται με διάφορες μεθόδους, είτε χειρουργικές (παλαιότερες) είτε νεότερες , ελάχιστα επεμβατικές (όπως Laser, Κόλλα) και η εγκαιρη αντιμετώπισή της προλαμβάνει τη φλεβική θρόμβωση, η οποία αν εμφανιστεί απαιτεί αντιπηκτική αγωγή και ιδιαίτερη προσοχή για να μην εξελιχθεί σε πνευμονική εμβολή.

Ποια είναι η σχέση του SARS-CoV-2 με τα αγγεία μας;

Έχει ήδη αποδειχθεί επιστημονικά, ότι οι ασθενείς με COVID-19 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης, δυνητικά θανατηφόρων θρόμβων αίματος, ενώ στην ίδια κατηγορία ασθενών διαπιστώνονται υψηλότερα ποσοστά καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων, με βάση τα αυξανόμενα στοιχεία που έχουν πλέον, στα χέρια τους οι ειδικοί, σ’ όλον τον κόσμο. Πρακτικά, ο ιός προκαλεί ανοσολογική διαταραχή και έντονη φλεγμονή, η οποία μεταξύ άλλων, οδηγεί σε υπερπηκτικότητα του αίματος, δημιουργώντας θρομβώσεις. Οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή πρέπει να τη συνεχίσουν ανελλιπώς και να συμβουλευτούν τον Αγγειοχειρουργό τους.

Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονίσουμε ότι ακόμη και στην ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που βιώνουμε, δεν πρέπει να παραμελούμε την υγεία μας. Αντίθετα, πρέπει να απευθυνθούμε στον εξειδικευμένο ιατρό για τις παθήσεις που μας αφορούν, θέτοντας συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής για τις τακτικές, ή μη, επισκέψεις μας, όπως την ασφάλεια των δομών που επισκεπτόμαστε και την εμπειρία του ιατρού.

Χρήστος Παπασιδέρης, MD, PhD, Αγγειοχειρουργός, Γενικός Γραμματέας Ένωσης Αγγειοχειρουργών Ελλάδος, συνεργάτης Ιατρικού Κέντρου Αθηνών