Αναγνώρισε με τη μυρωδιά το Πάρκινσον του άντρα της – και οδήγησε σε νέα εξέταση για τη νόσο!

Μία γυναίκα από τη Σκωτία που ανακάλυψε ότι μπορούσε να ανιχνεύσει τη νόσο Πάρκινσον του συζύγου της από τη μυρωδιά του δέρματός του, ενέπνευσε τους επιστήμονες να δημιουργήσουν μία νέα εξέταση γι’ αυτήν.

Η εξέταση γίνεται με μια απλή λήψη επιχρίσματος από το δέρμα και δίνει το αποτέλεσμά της σε τρία λεπτά. Το μοναδικό με αυτήν είναι ότι ανιχνεύει τη νόσο Πάρκινσον πολλά χρόνια πριν εκδηλωθούν τα χαρακτηριστικά συμπτώματά της.

Οι πρώτες δοκιμές με την εξέταση είναι πολύ ενθαρρυντικές. Πρέπει όμως να διεξαχθούν μεγαλύτερες κλινικές μελέτες για να επαληθευτούν τα πρώτα ευρήματα, λένε οι επιστήμονες.

Όπως αναφέρει το BBC, έναυσμα για τη δημιουργία της εξέτασης αποτέλεσε η απίθανη μύτη της Joy Milne, μιας συνταξιούχου νοσηλεύτριας από το Περθ.

Η κυρία Milne έχει γεννηθεί με υπεροσμία, μία αυξημένη ευαισθησία στις μυρωδιές. Χάρη σε αυτήν γνώριζε ότι ο σύζυγός της, Lee, ήταν άρρωστος 12 ολόκληρα χρόνια πριν διαγνωστεί. Και αυτό διότι είχε αλλάξει η μυρωδιά του σώματός του. «Είχε μια δυσάρεστη μυρωδιά, σαν της μούχλας, κυρίως γύρω από τους ώμους και στον αυχένα του», λέει.

Η κυρία Milne, που σήμερα είναι 72 ετών, πρωτοπαρατήρησε την αλλαγή στη μυρωδιά του συζύγου της όταν εκείνος ήταν 33 ετών. Συνειδητοποίησε, όμως, ότι μπορούσε να μυρίσει τη νόσο και σε άλλους ασθενείς το 2015. Τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς  πέθανε ο σύζυγός της και εκείνη παραβρέθηκε σε ομάδα στήριξης των πασχόντων.

500 ουσίες στο σμήγμα

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ στους οποίους απευθύνθηκε, έκαναν αναλύσεις, που έδειξαν ότι το σμήγμα (το «λίπος») του δέρματος περιέχει πολλές ουσίες που σχετίζονται με το Πάρκινσον.

Όπως γράφουν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of the American Chemical Society, εξέτασαν επιχρίσματα από το δέρμα 150 εθελοντών. Οι 79 από αυτούς έπασχαν από νόσο Πάρκινσον και οι υπόλοιποι όχι.

Οι ερευνητές εντόπισαν στα επιχρίσματα περισσότερες από 4.000 διαφορετικές ουσίες. Οι 500 εξ αυτών ήταν μοναδικές στους πάσχοντες από τη νόσο. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται λιπαρά οξέα, όπως τα τριγλυκερίδια και τα διγλυκερίδια.

«Αν δεν υπήρχε η Joy, δεν νομίζω ότι θα είχαμε αναπτύξει την εξέταση», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Perdita Barran, καθηγήτρια Φασματομετρίας Μάζας στο πανεπιστήμιο. «Δεν ήταν τόσο η ικανότητά της, όσο η επιμονή της ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τους ασθενείς, που μας ώθησε να ελέγξουμε όσα μας έλεγε».

Συνεχίζονται οι μελέτες

Η Dr. Barran παραδέχεται πως αρχικά ήταν επιφυλακτική. Ωστόσο το ένστικτο της κυρίας Milne αποδείχθηκε σωστό. «Έχουμε ελέγξει επιχρίσματα από σχεδόν 2.000 άτομα», είπε. «Ελπίζουμε στο μέλλον οι γιατροί να χρησιμοποιούν ευρέως την εξέτασή μας για να παραπέμπουν με συνοπτικές διαδικασίες τους πάσχοντες στους νευρολόγους».

Οι ερευνητές έχουν διεξαγάγει έως στιγμής τις μελέτες τους στο εργαστήριό τους. Τώρα ετοιμάζονται να αρχίσουν κλινικές μελέτες σε νοσοκομεία του συστήματος Υγείας της Βρετανίας. Ευελπιστούν ότι μέσα σε δύο χρόνια θα μπορούν να αρχίσουν να εξετάσουν το κοινό στην ευρύτερη περιοχή του Μάντσεστερ.

Φωτογραφία: iStock