Πώς αναπτύσσεται ο εγκέφαλος ενός παιδιού τα πρώτα χρόνια της ζωής του

Αυτό λένε οι ειδικοί του Cedars-Sinai, οι οποίοι εργάζονται για να κατανοήσουν καλύτερα πώς οι εγκεφαλικές συνδέσεις και η γενετική επηρεάζουν την ανάπτυξη ενός παιδιού.
«Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την προηγμένη απεικόνιση ως εργαλείο για να εντοπίσουμε τις αποκλίσεις όσο το δυνατόν νωρίτερα, ώστε να μπορούμε, ελπίζουμε, να τις επαναφέρουμε στη φυσιολογική τροχιά», τόνισε ο Wei Gao, διευθυντής του Τμήματος Νευροαπεικονιστικής Έρευνας στο Cedars-Sinai και καθηγητής βιοϊατρικών επιστημών.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο εγκέφαλος ενός μωρού αναπτύσσει πρώτα τις περιοχές που ελέγχουν την κίνηση και τις αισθήσεις, ενώ ακολουθούν στενά οι κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες.
«Το πρώτο έτος είναι εκείνο όπου πρέπει να δώσετε πολύ ιδιαίτερη προσοχή στην κοινωνική-συναισθηματική ανάπτυξη του μωρού», ανέφερε ο Gao σε δελτίο Τύπου. «Θέλετε να παρέχετε υποστήριξη με ευαισθησία στο μωρό, ώστε να αναπτύξει ένα ασφαλές δέσιμο μαζί σας. Αυτό έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στα μετέπειτα επιτεύγματά του και στην ποιότητα ζωής του», πρόσθεσε.
Ο ίδιος και η ομάδα του δημιούργησαν έναν από τους πρώτους λεπτομερείς χάρτες που δείχνουν πώς συνδέονται τμήματα του εγκεφάλου κατά την πρώιμη παιδική ηλικία. Σε μια νέα μελέτη, παρακολουθούν περισσότερα από 7.000 παιδιά από τη γέννηση έως την ηλικία των 10 ετών.
Συνδυάζοντας σαρώσεις του εγκεφάλου με πληροφορίες σχετικά με το περιβάλλον και τη γενετική κάθε παιδιού, οι ερευνητές ελπίζουν να μάθουν πώς παράγοντες όπως η υγεία της μητέρας, η οικογενειακή ζωή ή η προγεννητική έκθεση σε ουσίες μπορούν να διαμορφώσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.
Η Dr. Jane Tavyev Asher, διευθύντρια της Παιδονευρολογίας στο Cedars-Sinai Guerin Children’s, συνεργάζεται με τον Gao για να μελετήσει πώς οι εξωτερικές επιρροές επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.
Λέει ότι ο χρόνος στην οθόνη κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στη μάθηση.
«Ο εγκέφαλος αναπτύσσει τα πρότυπα επικοινωνίας του σε αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής, οπότε εκπαιδεύετε τον εγκέφαλο ακριβώς σε αυτό που χρειάζεται για το μέλλον του», δήλωσε ο Tavyev Asher σε δελτίο τύπου. «Αν εκθέτετε αυτόν τον εγκέφαλο σε μια οθόνη, αυτός ο εγκέφαλος νομίζει ότι πρέπει να είναι σε θέση να δίνει προσοχή σε αυτές τις ταχέως μεταβαλλόμενες εικόνες, αλλά όχι στα πιο αργά πράγματα του πραγματικού κόσμου».
Ο πολύς χρόνος στην οθόνη νωρίς στη ζωή μπορεί να επηρεάσει το πόσο καλά τα παιδιά αργότερα μαθαίνουν να διαβάζουν και να γράφουν, πρόσθεσε.
Ο Dr. David Rowitch, αναπληρωτής διευθυντής Έρευνας στο Cedars-Sinai Guerin Children’s, μελετά πώς τα γονίδια ενός μωρού μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου του.
«Σχεδόν το 80% των μωρών με μια γενετική πάθηση παρουσιάζουν μια νευρολογική εκδήλωση», ανέφερε ο Rowitch σε δελτίο Τύπου.
«Για παράδειγμα, αυτό θα μπορούσε να είναι αδυναμία των μυών, επιληπτικές κρίσεις ή μια δομική ανωμαλία του εγκεφάλου που εντοπίζουμε με μαγνητική τομογραφία», συνέχισε. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε και να καταγράψουμε αυτές τις καταστάσεις για να διασφαλίσουμε τη σωστή διάγνωση και θεραπεία».
Οι σύγχρονες γενετικές εξετάσεις μπορούν πλέον να σαρώσουν το πλήρες σύνολο του DNA ενός μωρού – περίπου 3 δισεκατομμύρια ζεύγη βάσεων – και να προσφέρουν ενδείξεις τόσο για τη σωματική όσο και για την ψυχική υγεία.
Ο Rowitch δήλωσε ότι ο συνδυασμός των γενετικών αποτελεσμάτων με την απεικόνιση του εγκεφάλου μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίσουν σημάδια προβλημάτων και να παρέχουν ακόμη καλύτερη φροντίδα.
«Θέλουμε να είμαστε σε θέση να προβλέψουμε μελλοντικά προβλήματα υγείας ή νευροαναπτυξιακά προβλήματα», δήλωσε. «Όσο νωρίτερα εντοπίσουμε τις μεταβολές, τόσο νωρίτερα μπορούμε να παρέμβουμε για να βελτιώσουμε την αναπτυξιακή πορεία του παιδιού».
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη βοήθεια των παιδιών στην προετοιμασία για το σχολείο και την υποστήριξη της μακροπρόθεσμης μάθησης και ανάπτυξης.
«Αν καταλάβουμε πώς η γενετική επηρεάζει τη σχολική ετοιμότητα, αυτό θα ανοίξει ένα άλλο σύνολο ερωτημάτων», ανέφερε ο Rowitch. «Πώς μπορούμε να κάνουμε ένα παιδί έτοιμο για το σχολείο, το οποίο διαφορετικά θα μπορούσε να ανήκει σε μια κατηγορία υψηλού κινδύνου;». Αν μπορέσουμε να συνδυάσουμε τη γενετική, τη χαρτογράφηση του εγκεφάλου και τη γνωστική αξιολόγηση, μπορούμε να δημιουργήσουμε παρεμβάσεις που μπορούν να βοηθήσουν κάθε παιδί να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του».
Φωτογραφία: iStock
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Συναγερμός από μαζικά κρούσματα αλλαντίασης από ενέσεις τύπου Botox στη Βρετανία
Γκ. Μαγιορκίνης: Η long covid προκαλεί αναπηρία – Είμαστε σε επιφυλακή για πιο δυνατή έξαρση