Νόσος Μορφέα: Τι πρέπει να γνωρίζουμε για την πάθηση που κάνει το δέρμα σαν ελεφαντοστό

  • Ρούλα Τσουλέα
σκληροδερμία
Ειδικοί από την Ελληνική Δερματολογική Εταιρεία (ΕΔΑΕ) εξηγούν τι είναι η δερματική σκληροδερμία.

Η νόσος Μορφέα ή δερματική σκληροδερμία είναι μία πάθηση που προκαλεί σκλήρυνση και αγγειακές μεταβολές στο δέρμα. Η ακριβής αιτία της δεν είναι γνωστή, αλλά σχετίζεται με δυσλειτουργία του ίδιου του ανοσοποιητικού του ασθενούς.

Όπως αναφέρει η Ελληνική Δερματολογική & Αφροδισιολογική Εταιρεία (ΕΔΑΕ), η νόσος εκδηλώνεται αρχικά με την ανάπτυξη σκληρών πλακών σε καφέ χρώμα που περιβάλλονται από ιώδη δακτύλιο. Στη συνέχεια οι πλάκες αυτές παίρνουν στο κέντρο τους την απόχρωση του ελεφαντοστού.

Το δέρμα γίνεται σκληρό και γυαλιστερό, καθώς η βλάβη σταδιακά δημιουργεί ίνωση (σκλήρυνση) και ακαμψία του δέρματος ή/και των μυών που είναι κάτω από αυτό.

Οι πλάκες εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στην κοιλιά, την πλάτη και τα πόδια. Στο 75% των περιπτώσεων η νόσος εκδηλώνεται στις ηλικίες 20-50 ετών. Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες.

Εντοπισμένη και συστηματική

Η εντοπισμένη σκληροδερμία είναι μια νόσος που περιορίζεται στο δέρμα και στους ιστούς που βρίσκονται κάτω από αυτό. Υπάρχει και η συστηματική σκληροδερμία που προσβάλει όχι μόνο το δέρμα αλλά και εσωτερικά όργανα, όπως:

  • Τους νεφρούς
  • Τον οισοφάγο
  • Την καρδιά
  • Τους πνεύμονες

Η ταξινόμηση των υποτύπων της εντοπισμένης σκληροδερμίας βασίζεται στην κλινική εικόνα και στο βάθος της προσβολής του δέρματος. Έτσι προκύπτουν:

  • Η περιγεγραμμένη μορφή
  • Η σταγονοειδής
  • Η υποδόρια
  • Η οζώδης
  • Η γραμμική
  • Η πομφολυγώδης
  • Διάφορες άλλες, πολύ πιο σπάνιες μορφές

Θεραπείες

Η νόσος έχει γενικά καλή πρόγνωση στην εντοπισμένη της μορφή. Ωστόσο τα πράγματα είναι πιο δύσκολα στις εκδηλώσεις από τα άλλα όργανα.

Δεν υπάρχει ολοκληρωτική θεραπεία για την δερματική σκληροδερμία, επειδή τα αίτια της εμφάνισής της δεν είναι πάντα γνωστά. Εξειδικευμένες θεραπείες υπάρχουν με κύριο σκοπό να εξομαλύνουν τα συμπτώματα της νόσου.

Επειδή είναι μία αυτοάνοση ασθένεια, οι πιο σημαντικοί τρόποι θεραπείας συμπεριλαμβάνουν τη χορήγηση είτε τοπικών είτε συστηματικών ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.

Η έγκαιρη έναρξη της θεραπείας προλαμβάνει τις ανεπιθύμητες εκβάσεις στην ποιότητα και στην εικόνα του δέρματος και των υποκείμενων ιστών.

Φωτογραφία: iStock