Οστεοαρθρίτιδα*

• Από Iatropedia

Τι είναι η νόσος

Η φλεγμονή - φθορά των ανατομικών στοιχείων που αποτελούν μια άρθρωση χαρακτηρίζεται οστεοαρθρίτιδα. Τα στοιχεία αυτά μπορεί να είναι ο αρθρικός θύλακας, ο χόνδρος και τα οστά. Οι οστεοαρθρίτιδες αφορούν όλες τις αρθρώσεις του σώματος (σπονδυλικές αρθρώσεις, άρθρωση ώμου, άρθρωση αγκώνα, άρθρωση καρπού, άρθρωση ισχίου, άρθρωση ποδοκνημικής, αρθρώσεις δακτύλων).

Πού οφείλεται η νόσος – Αίτια - Παράγοντες που την πυροδοτούν

Τα συχνότερα αίτια είναι οι εκφυλιστικές παθήσεις (εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα) δηλαδή η φθορά της άρθρωσης με την πάροδο του χρόνου. Η παραπάνω κατάσταση μπορεί να έχει κληρονομικό χαρακτήρα. Ειδικές παθήσεις όπως οι κολλαγονώσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, γονοκοκκική αρθρίτιδα κ.ά.), καταστάσεις όπως νόσοι του αίματος (αιμορροφιλία), κακώσεις και τραύματα των αρθρώσεων και η υπερβολική χρήση αυτών μπορεί να είναι αίτια μιας οστεοαρθρίτιδας.

Επιδημιολογικά στοιχεία

Οι οστεοαρθρίτιδες αφορούν όλες τις ηλικίες και τα δύο φύλα ανάλογα με το αίτιο. Οι εκφυλιστικές οστεοαρθρίτιδες παρατηρούνται στα άτομα μεγάλης ηλικίας (50 ετών και άνω). Είναι βέβαιο ότι η υπερβολική χρήση μιας άρθρωσης αποτελεί το εναρκτήριο στοιχείο για τη φθορά και καταστροφή αυτής (οστεοαρθρίτιδα).

Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα

Τα βασικά συμπτώματα μιας οστεοαρθρίτιδας είναι η δυσκολία στην κίνηση (δυσκαμψία), η ευαισθησία και ο πόνος (τοπικά), η πιθανή διόγκωση της άρθρωσης (πρήξιμο), ο χρόνιος πόνος και σε βαρύτερες καταστάσεις η ύπαρξη τριγμού (τρίξιμο) στις κινήσεις των αρθρώσεων.

Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις

Η κλινική εξέταση από τον ειδικό ιατρό όπως και η σαφής περιγραφή των συμπτωμάτων από τον ασθενή είναι η βάση για τη διάγνωση της νόσου. Σημαντικής αξίας είναι επίσης εξετάσεις όπως οι ακτινογραφίες, αξονική και μαγνητική τομογραφία, μικροβιολογικές εξετάσεις για τον καθορισμό ειδικών παθήσεων (π.χ. σακχαρώδους διαβήτη κλπ). Είναι σημαντικό ότι η παρατήρηση της δυσκινησίας - δυσκαμψίας και ο χρόνιος ήπιος πόνος σε μια άρθρωση είναι τα ύποπτα εκείνα σημεία της ύπαρξης οστεοαρθρίτιδας στην αρχική της φάση.

Ποιες είναι οι επιπλοκές

Οι οστεοαρθρίτιδες ανάλογα με την αιτιολογία τους και στην τελική τους φάση καθιστούν την κινητικότητα της άρθρωσης αδύνατη. Η επιπλοκή αυτή δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στην λειτουργία και κίνηση του ανθρώπινου σώματος.

Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Καταρχήν εφαρμόζεται συντηρητική θεραπεία με αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή, φυσικοθεραπεία και κινησιοθεραπεία. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να γίνει τοπική έγχυση κορτικοστεροειδών και αντιφλεγμονωδών. Σε περίπτωση εμπλοκής της άρθρωσης, παραμόρφωσης και αδυναμίας λειτουργίας αυτής η χειρουργική θεραπεία είναι επιβεβλημένη. Οι συνήθεις τύποι των επεμβάσεων είναι οι ημιαρθροπλαστικές ή οι ολικές αρθροπλαστικές. Αυτό σημαίνει αντικατάσταση της άρθρωσης στο σύνολο της από εμφυτεύματα μεταλλικού ή κεραμικού τύπου. Η ιατρική επιστήμη έχει εξελιχθεί στον τομέα αυτό και ο χρόνος επιβίωσης μιας ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου είναι πάνω από τα 25 έτη. Υπάρχουν αρθροπλαστικές για όλες σχεδόν τις αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος.

Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο - Πρόγνωση

Η μη υπερβολική χρήση μιας άρθρωσης προφυλάσσει τους ανθρώπους από την εμφάνιση των οστεοαρθρίτιδων. Διατροφικοί παράγοντες όπως η κατάχρηση του αλκοόλ, ο μη έλεγχος του σακχαρώδη διαβήτη ή άλλες ορμονικές παθήσεις μπορούν να επηρεάσουν και να επιταχύνουν την εμφάνιση μιας οστεοαρθρίτιδας.

Δρ. Πάνος Ευσταθίου, Ορθοπαιδικός Χειρουργός