Διαλειμματική νηστεία vs μέτρηση θερμίδων: Ποια μειώνει περισσότερο το λίπος στην κοιλιά

Αν θέλετε να μειώσετε το λίπος στην περιοχή της κοιλιάς σας και ταυτοχρόνως να βελτιώσετε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας, ίσως θέλετε να βάλετε τη διαλείπουσα (ή διαλειμματική) νηστεία στη ζωή σας.

Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με τη μέτρηση των θερμίδων στην επίτευξη και των δύο στόχων. Ταυτοχρόνως, όμως, η διαλειμματική νηστεία είναι πιο αποτελεσματική στην απώλεια βάρους. Αρκεί να προσέχουμε λίγο τι και πόσο τρώμε.

Ίσως λοιπόν αποτελεί μία διέξοδο για όσους έχουν βαρεθεί να μετράνε θερμίδες για να αδυνατίσουν, δήλωσε η επιβλέπουσα ερευνήτρια Dr. Krista Varady, καθηγήτρια Διατροφής & Κινησιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, στο Σικάγο.

Η διαλείπουσα νηστεία είναι ένα διατροφικό πρόγραμμα στο οποίο συνιστάται κατανάλωση τροφής εντός ορισμένου χρονικού περιθωρίου στη διάρκεια της ημέρας. Το διάστημα αυτό συνήθως είναι ένα οκτάωρο (π.χ. από τις 12 το μεσημέρι έως τις 8 το βράδυ).

Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην ιατρική επιθεώρηση JAMA Network Open. Συμμετείχαν 75 πάσχοντες από τύπου 2 διαβήτη, τους οποίους παρακολουθούσαν οι ερευνητές επί 6 μήνες. Οι ερευνητές τους χώρισαν σε τρεις ομάδες:

• Η πρώτη ομάδα έκανε διαλείπουσα νηστεία, καταναλώνοντας όλη την τροφή του 24ωρου σε διάστημα 8 ωρών
• Η δεύτερη έκανε μέτρηση θερμίδων
• Η τρίτη ομάδα δεν ακολούθησε κανένα πρόγραμμα (ομάδα ελέγχου)

Τα ευρήματα

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι εθελοντές που μετρούσαν τις ώρες της ημέρας αντί για τις θερμίδες έχασαν διπλάσιο βάρος. Σε έξι μήνες μειώθηκε κατά 3,6%, έναντι της μείωσης κατά 1,8% που πέτυχαν όσοι μετρούσαν τις θερμίδες που κατανάλωναν.

Επιπλέον, το λίπος στην περιοχή της κοιλιάς μειώθηκε εξίσου στις δύο ομάδες. Στην πραγματικότητα, παρουσίασαν ανάλογη μείωση τόσο στην περίμετρο της μέσης τους, όσο και στο σπλαγχνικό λίπος.

Το σπλαγχνικό λίπος είναι αυτό που συσσωρεύεται γύρω από τα όργανα της κοιλιάς. Θεωρείται το πιο επιζήμιο για την υγεία, διότι είναι μεταβολικά ενεργό και αυξάνει τον κίνδυνο για σοβαρά νοσήματα, όπως:

• Ο σακχαρώδης διαβήτης
• Η καρδιοπάθεια
• Το εγκεφαλικό

«Ανακαλύψαμε πως η κατανάλωση της ημερήσιας τροφής εντός χρονικού περιθωρίου 8 ωρών, οδηγούσε σε ακούσια μείωση των ημερήσιων θερμίδων. Η μείωση έφθανε κατά μέσον όρο τις 300 θερμίδες ημερησίως», εξήγησε η Dr. Varady.

Από τους εθελοντές, όμως, που μετρούσαν τις θερμίδες τους, οι ερευνητές είχαν ζητήσει να μειώσουν κατά 500 τις ημερήσιες θερμίδες τους. Έπρεπε επίσης να καταγράφουν όλη μέρα τι έτρωγαν. Αυτό μάλλον το έβρισκαν κουραστικά, γι’ αυτό και δεν το τηρούσαν απολύτως, με συνέπεια να χάσουν λιγότερο βάρος. Επειδή, όμως, και αυτοί μείωναν τις θερμίδες τους, ελαττώθηκε εξίσου και το λίπος στην κοιλιά τους.

Και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη

Δεδομένου ότι όλοι οι συμμετέχοντες είχαν διαβήτη τύπου 2, πολύ σημαντικό είναι το ότι όλοι όσοι έκαναν δίαιτα παρουσίασαν μεγάλη βελτίωση στην γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη τους (HbA1c).

Η HbA1c είναι μία πρωτεΐνη στο αίμα, που δείχνει τη διακύμανση του σακχάρου κατά τους τελευταίους 2-3 μήνες. Εκφράζεται σε ποσοστό επί τοις εκατό (%) και αποτελεί δείκτη του γλυκαιμικού ελέγχου.

Κατά την έναρξη της μελέτης οι συμμετέχοντες είχαν HbA1c 8,1% κατά μέσον όρο. Έως το τέλος των 6 μηνών, όμως, είχε μειωθεί κατά σχεδόν 1% (για την ακρίβεια κατά 0,9%). Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι στους ασθενείς με διαβήτη ο στόχος είναι να διατηρείται η HbA1c στο 7% ή χαμηλότερα.

«Αν, δε, πέσει κάτω από 6,5%, σημαίνει πως έχει επιτευχθεί ύφεση στον διαβήτη», τόνισε η Dr. Varady. «Ο έλεγχος του σακχάρου (δηλαδή η γλυκαιμική ρύθμιση) είναι πολύ σημαντικός για τους ασθενείς με διαβήτη ή χωρίς. Ωστόσο αν μειωθεί το σπλαγχνικό λίπος, επιτυγχάνεται καλύτερη γλυκαιμική ρύθμιση. Επομένως, τόσο η διαλειμματική νηστεία όσο και η μέτρηση θερμίδων μπορούν να παράσχουν σημαντικά οφέλη στην υγεία».

Φωτογραφία: iStock