«Θεραπεύοντας τη Χρόνια Αυθόρμητη Κνίδωση κατάφερα να ξαναπάω στο εξοχικό μου στη Σκιάθο!»

Της χορηγήθηκε αντιισταμινική αγωγή και τα συμπτώματα υποχώρησαν προσωρινά. Μετά από δυο ημέρες πανικοβλημένη μου τηλεφώνησε ότι η κατάσταση της είχε επιδεινωθεί. Η φαγούρα ήταν πολύ έντονη και το εξάνθημα είχε επεκταθεί σε όλο το σώμα. Εισήχθη στο νοσοκομείο όπου παρέμεινε για λίγες ημέρες λαμβάνοντας φαρμακευτική αγωγή. Της έγινε πλήρης εργαστηριακός έλεγχος χωρίς παθολογικά ευρήματα. Η διάγνωση ήταν Χρόνια Αυθόρμητη Κνίδωση. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο ήταν σίγουρη ότι ο εφιάλτης είχε περάσει. Διαψεύστηκε όμως. Λίγο καιρό αργότερα ξεκινά και πάλι το μαρτύριό της. Η νόσος επανερχόταν με εξάρσεις και υφέσεις για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Λαμβάνοντας αντιισταμινικά και κορτιζόνη, τα συμπτώματα υποχωρούσαν προσωρινά αλλά μετά από την πάροδο της επίδρασης των φαρμάκων τα συμπτώματα επανέρχονταν δριμύτερα.

Η Κατερίνα είναι μητέρα τριών παιδιών και εργάζεται σε παιδικό σταθμό. Όταν πήγαινε στη δουλειά της  και την έβλεπαν τα παιδιά με το εξάνθημα φοβόνταν να την πλησιάσουν.

Το ίδιο  συνέβαινε και με τους γονείς, αρκετοί από τους οποίους μη γνωρίζοντας τι συνέβαινε στην Κατερίνα, φοβόνταν μη κολλήσουν τα παιδιά τους. Αναγκαζόταν να παίρνει συχνά αναρρωτικές άδειες και να λείπει μεγάλα διαστήματα από την δουλειά της. Στο σπίτι η κατάσταση ήταν εξίσου δύσκολη. Δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις καθημερινές της δραστηριότητες. Απέφευγε να βγαίνει από το σπίτι, ελάττωσε τις κοινωνικές συναναστροφές και έπαψε να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της. Λόγω της άσχημης ψυχολογικής της κατάστασης στο σπίτι επικρατούσε εκνευρισμός . Η οικογενειακή της ηρεμία είχε χαθεί.

Για διάστημα δυο ετών δεν είχαν φύγει από την πόλη τους. Ενώ είχαν εξοχικό στη Σκιάθο, δεν αποφάσιζε να πάνε γιατί φοβόταν να απομακρυνθεί από το νοσοκομείο. Είχε δοκιμάσει ότι θεραπεία έπεφτε στην αντίληψή της με την ελπίδα να την βοηθήσει. Άλλαξε την διατροφή της, έπαψε να χρησιμοποιεί κάποια προϊόντα στο σπίτι και απομάκρυνε όλα τα φυτά. Ότι και αν δοκίμασε όμως ήταν χωρίς αποτέλεσμα.

Ψυχολογικά είχε γίνει ράκος. Αναγκάστηκε να ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη για να ανταπεξέλθει. Πριν από δυο χρόνια την ενημέρωσα για ένα καινούργιο βιολογικό παράγοντα (ενέσιμο φάρμακο). Στην αρχή ήταν επιφυλακτική. Όταν της εξήγησα τα πλεονεκτήματα του καινούργιου σκευάσματος οι ελπίδες της αναπτερώθηκαν. Ξεκίνησε άμεσα την αγωγή και σε    ένα μόλις μήνα είχαν υποχωρήσει όλα τα συμπτώματα. Η Κατερίνα είναι ενθουσιασμένη με την θεραπεία γιατί δεν περίμενε μετά από δυο χρόνια ταλαιπωρίας να βρει οριστική λύση στο πρόβλημά της. Επιτέλους  η ζωή της ήταν και πάλι φυσιολογική, το χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη της και επιτέλους κατάφερε να ξαναπάει στο εξοχικό της στη Σκιάθο!

Κατσαϊτης Περικλής 

Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος