Πότε η καρδιά προδίδει τους αθλητές;

  • Iatropedia
Είναι εύκολα κατανοητό ότι ο αθλητισμός, δηλαδή η άσκηση έντασης, δεν είναι ωφέλιμη για την πάσχουσα καρδιά αφού τόσο στη στεφανιαία νόσο όσο και στην καρδιακή ανεπάρκεια υπάρχει αδυναμία προσαρμογής της καρδιακής λειτουργίας στην κόπωση και εκφράζεται με συμπτώματα όπως η στηθάγχη ή η δύσπνοια προσπαθείας.

Γράφει ο Αντώνιος Δ. Βραχάτης

Επεμβατικός Καρδιολόγος – τέως Διευθυντής Γ.Ν.Α. «Γ.Γεννηματάς»

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις με φαινομενικά υγιή καρδιά πού η άσκηση και αθλητισμός μπορεί να προκαλέσουν πολύ σοβαρές επιπλοκές. Αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία γιατί συνήθως ο αθλητισμός αφορά νεαρές ηλικίες. Ακριβώς γι αυτό το λόγο απαιτείται να προηγείται καρδιολογική εξέταση για τη συμμετοχή σε γυμναστήρια και κολυμβητήρια, τα οποία και δεν δέχονται πλέον ασκούμενους χωρίς αυτή τη προϋπόθεση. Τέτοιες παθήσεις πρέπει να εντοπιστούν προληπτικά και είναι οι παρακάτω :

Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια: Ευτυχώς η νόσος δεν είναι συχνή (0,5-2‰) είναι η όμως η συχνότερη αιτία αιφνιδίου θανάτου νέα άτομα (

Αρρυθμιογόνος μυοκαρδιοπάθεια δεξιάς κοιλίας: Πιο σπάνια πάθηση από την αποφρακτική υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια (1:5000). Μια ειδική της μορφή με χαρακτηριστικές υπερκερατώσεις σε παλάμες και πέλματα περιγράφτηκε στη Νάξο και είναι πιο συχνή στους κατοίκους της. Η αποφυγή του αθλητισμού επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου. Συνδέεται με αιφνίδιους θανάτους αθλητών.

Διατατική μυοκαρδιοπάθεια: Η αδυνατισμένη καρδιά από την πάθηση δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην αυξημένη παροχή που απαιτεί η έντονη άσκηση. Ακόμη είναι ούτως ή άλλως ανεπιθύμητη η καταπόνηση της καρδιάς γιατί επιδεινώνει το πρόβλημα ,ενώ υπάρχει πάντα κίνδυνος για εμφάνιση οξείας καρδιακής κάμψης (πνευμονικού οιδήματος) ή μείζονος αρρυθμίας και θανάτου κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Μυοκαρδίτιδα: Στους αθλητές θα πρέπει να γίνεται νέα καρδιολογική εκτίμηση μετά από ιώσεις καθώς αυτές προκαλούν μερικές φορές μυοκαρδίτιδα. Υπάρχει πλήρης αντένδειξη οποιασδήποτε άσκησης στην οξεία φάση της μυοκαρδίτιδας για την αποτροπή τόσο του αιφνιδίου θανάτου όσο και της μετάπτωσης της σε διατατική μυοκαρδιοπάθεια.

Πρόπτωση της μιτροειδούς: Ευθύνεται για το 3% των αθλητικών αιφνιδίων θανάτων, που έχουν συχνότητα εμφάνισης 1:100.000 περίπου, επομένως η πρόπτωση ενοχοποιείται για ένα θάνατο για κάθε 3.οοο.οοο αθλουμένων. Θα πρέπει να διερευνάται αν υπάρχει, ιστορικό συγκοπτικού επεισοδίου, ή σοβαρού βαθμού ανεπάρκειας της μιτροειδούς, όπως επίσης και το οικογενειακό ιστορικό για ύπαρξη αιφνίδιου θανάτου, η σοβαρής αρρυθμίας, Γενικά δεν είναι αιτία για στέρηση του αθλητισμού.

Ορισμένες συγγενείς ανωμαλίες των στεφανιαίων αρτηριών: Λόγω της ανώμαλης πορείας τους οι αρτηρίες συμπιέζονται και δεν μπορούν να προσαρμόσουν τη στεφανιαία ροή για τις αυξημένες απαιτήσεις της άσκησης. Συνδέονται με αιφνίδιο θάνατο κατά την άσκηση.

Ενδομυοκαρδιακή γέφυρα: Έτσι ονομάζεται η ενδομυοκαρδιακή πορεία τμήματος στεφανιαίας αρτηρίας. Οι στεφανιαίες αρτηρίες έχουν επικαρδιακή πορεία (πάνω στη καρδιά), αν όμως ένα τμήμα τους συμβεί να έχει ενδομυοκαρδιακή πορεία (μέσα στο μυοκάρδιο) συμπιέζεται κατά τη καρδιακή συστολή και δεν μπορεί να προσαρμόσει τη στεφανιαία ροή για τις αυξημένες απαιτήσεις της άσκησης. Συνδέεται με αιφνίδιο θάνατο κατά την άσκηση.

Σύνδρομο Marfan: Είναι πάθηση του συνδετικού ιστού. Οι πάσχοντες έχουν χαρακτηριστική μακροδακτυλία. Προδιαθέτει σε ρήξη της ανευρυσματικής ανιούσης αορτής λόγω του χαλαρού συνδετικού ιστού.

Σύνδρομο Brugada: Φαίνεται στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Προδιαθέτει σε θανατηφόρες αρρυθμίες.

Σύνδρομο μακρού QT: Φαίνεται στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Προδιαθέτει σε θανατηφόρες αρρυθμίες.

Σύνδρομο προδιέγερσης: Φαίνεται στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Προδιαθέτει σε επικίνδυνες αρρυθμίες

Βαλβιδοπάθειες: Γενικά ο αθλητισμός είναι αντένδειξη. Εξαρτάται όμως και από το βαθμό το στάδιο και τη σοβαρότητα της πάθησης. Έτσι υπό παρακολούθηση πάντα μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να επιτρέπεται ο αθλητισμός.

Αντώνιος Δ. Βραχάτης

Επεμβατικός Καρδιολόγος – τέως Διευθυντής Γ.Ν.Α. «Γ.Γεννηματάς»

http://www.kardiologiko.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Η ζωή μετά το έμφραγμα: σωτήρια η άσκηση!