Πίεση: Ποια είναι τα συμπτώματά της και πότε μπορείτε να σταματήσετε τα φάρμακα

  • Iatropedia newsroom
πίεση
Υπέρταση ονομάζεται η υψηλή αρτηριακή πίεση, η οποία είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στο τοίχωμα των αρτηριών καθώς ρέει μέσα σε αυτές.

Εξαρτάται από τη ροή του αίματος, δηλαδή πόσο αίμα στέλνει η καρδιά σε κάθε συστολή, αλλά και από την αντίσταση που προβάλουν τα αγγεία στην ροή αυτή. Εάν αυτή η πίεση είναι υψηλή, τότε η καρδιά πρέπει να εργαστεί δυνατότερα για να διατηρήσει επαρκή ροή αίματος στο σώμα.

Σημαντικό είναι να σημειωθεί, ότι δεν αφορά τις περιπτώσεις που παρουσιάζεται δικαιολογημένα αυξημένη αρτηριακή πίεση, όπως κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής άσκησης ή υπό συνθήκες άγχους, αλλά όταν εμφανίζεται συστηματικά και χωρίς δικαιολογία.

Η μη αντιμετώπιση της υπέρτασης μετατρέπει σταδιακά τις αρτηρίες από ελαστικές και εσωτερικές σε σκληρές και ανελαστικές, ευάλωτες σε τραυματισμούς και αθηροσκλήρυνση, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής νόσου, εγκεφαλικών επεισοδίων, νεφρικής δυσλειτουργίας, προβλημάτων στα μάτια και νευρολογικών διαταραχών.

Για όσα θέλουμε να μάθουμε και για όσα πρέπει να γνωρίζουμε σχετικά με την αρτηριακή πίεση απαντάει ο κ. Αθανάσιος Μανώλης Διευθυντής Β’ Καρδιολογικής Κλινικής και Κέντρου Υπέρτασης Metropolitan Hospital, Καθηγητής στο τμήμα Υπέρτασης του Πανεπιστημίου Βοστώνης και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπέρτασης.

Τι συμπτώματα προκαλεί η υψηλή αρτηριακή πίεση;

Παρά τη διαδεδομένη πεποίθηση για το αντίθετο, η υψηλή αρτηριακή πίεση σπανίως εκδηλώνεται με συμπτώματα. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι ζωτικής σημασίας να ελέγχουμε την πίεσή μας περιοδικά, παραδείγματος χάριν, κάθε 6 μήνες ή ανά έτος, ακόμα κι αν δεν αντιμετωπίζουμε κάποια συμπτώματα.

Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης αποτελεί κρίσιμο στοιχείο της καρδιολογικής εξέτασης και δεν είναι σπάνιο να ανακαλύπτεται αυξημένη πίεση κατά τη διάρκεια ενός προληπτικού ελέγχου ακόμα και όταν ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται κάποιο πρόβλημα και δεν έχει προηγουμένως μετρηθεί.

Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις σοβαρής υπερτασικής κρίσης (με τιμές άνω των 200 mmHg), ενδέχεται να προκαλείται πονοκέφαλος, διαταραχές όρασης, αίσθηση έμετου ή πόνος στο στήθος. Σε ασθενείς με προϋπάρχουσα σοβαρή καρδιοπάθεια, μπορεί να προκληθεί, πνευμονικό οίδημα ή καρδιακό επεισόδιο.

Εντούτοις, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη η εφικτότητα και η ρεαλιστικότητα αυτών των αλλαγών, προκειμένου να διατηρηθούν μακροπρόθεσμα. Εάν η πίεση παραμένει υψηλή, η χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων συνιστάται. Ο γιατρός θα προσαρμόσει τη θεραπεία, λαμβάνοντας υπόψιν το ιστορικό και τα ευρήματα εξετάσεων για την επίτευξη κανονικών επιπέδων αρτηριακής πίεσης.

Ποια είναι τα επιθυμητά όρια αρτηριακής πίεσης;

Η επιθυμητή αρτηριακή πίεση σε υγιείς ενήλικες πρέπει να είναι κάτω από 140 mmHg για τη συστολική και κάτω από 90 mmHg για τη διαστολική.

Οποιαδήποτε τιμή αρτηριακής πίεσης που υπερβαίνει τα 140 mmHg για τη συστολική και τα 90 mmHg για τη διαστολική θεωρείται υπέρταση.

Σε άτομα που λαμβάνουν αντιυπερτασική θεραπεία η πίεση δεν θα πρέπει να μειωθεί σε τιμές μικρότερες των 120 mm Hg, ενώ σε άτομα άνω των 80 ετών η πίεση σε επίπεδα 140-150 mmHg είναι αποδεκτά.

Ειδικότερα, άτομα με τιμές αρτηριακής πίεσης μεταξύ 120-139 για τη συστολική ή/και 85-89 για τη διαστολική θεωρούνται να έχουν οριακή υπέρταση (προ-υπέρταση) και χρειάζονται τακτική παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσής τους, καθώς και άμεση προσαρμογή του τρόπου ζωής τους.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αρτηριακή πίεση δεν παραμένει σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, επομένως η διάγνωση της πρέπει να βασίζεται σε πολλαπλές μετρήσεις.

Πώς αντιμετωπίζεται η υψηλή αρτηριακή πίεση;

Η πρώτη κίνηση μετά τον εντοπισμό υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι να αλλάξουμε την καθημερινή μας ζωή με σκοπό τη μείωσή της, λαμβάνοντας μετρά όπως:

  • Απώλεια περιττού βάρους: Υπάρχει σύνδεση μεταξύ του βάρους και της αρτηριακής πίεσης, με την παχυσαρκία να μπορεί να προκαλεί υπνική άπνοια, αυξάνοντας την πίεση. Η απώλεια κάθε κιλού μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση κατά περίπου 1mmHg.
  • Σωματική άσκηση: Η αερόβια άσκηση για 30 λεπτά, πέντε φορές την εβδομάδα, μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση κατά περίπου 8 mmHg, πέραν των άλλων οφελών στην υγεία.
  • Υγιεινή διατροφή και περιορισμός του αλατιού: Μια διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, προϊόντα ολικής άλεσης και φτωχή σε κορεσμένα λιπαρά μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση κατά περίπου 11 mmHg.
  • Διακοπή του καπνίσματος: Το κάπνισμα άμεσα και μακροπρόθεσμα αυξάνει την αρτηριακή πίεση, επιδεινώνοντας τη φθορά των αρτηριών.
  • Περιορισμός κατανάλωσης αλκοόλ: Η κατανάλωση πάνω από 1-2 ποτήρια κρασί ημερησίως μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
  • Αντιμετώπιση του στρες: Το άγχος και η κατάθλιψη σχετίζονται με αυξημένη αρτηριακή πίεση, οπότε η διαχείριση του στρες είναι σημαντική.

Πρέπει να σταματήσω τη φαρμακευτική αγωγή για την υπέρταση όταν ρυθμιστεί η πίεσή μου;

Αντίθετα με τα φάρμακα όπως οι αντιβιώσεις ή τα αντιφλεγμονώδη, δεν διακόπτουμε την αντιυπερτασική αγωγή μόλις επιτευχθεί η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Πρέπει να συνεχίσουμε τη λήψη της αγωγής σύμφωνα με το συγκεκριμένο πρόγραμμα και τη δοσολογία, προκειμένου να διατηρούμε την πίεση στα φυσιολογικά επίπεδα.

Ωστόσο, υπάρχει η πιθανότητα να μειώσουμε τη δοσολογία εάν επιτύχουμε σημαντικές αλλαγές στη διατροφή, το σωματικό βάρος ή το κάπνισμα, πάντοτε ακολουθώντας τις οδηγίες του γιατρού μας.

Πρέπει να παίρνω το αντιυπερτασικό φάρμακο μόνο όταν έχω υψηλή πίεση;

Συνιστάται η καθημερινή λήψη του αντιυπερτασικού φαρμάκου, ανεξαρτήτως του εάν η αρτηριακή πίεση είναι υψηλή η όχι, προκειμένου να διατηρείται συνεχώς σε ρυθμισμένα επίπεδα. Εξαίρεση μπορεί να γίνει μόνο εάν ο γιατρός έχει συγκεκριμένο λόγο να προτείνει το αντίθετο.

Τι είναι η αρτηριακή υπέρταση της κύησης;

Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η υπέρταση μπορεί να παρουσιαστεί σε περίπου 5-10% των κυήσεων. Παρόλο που δεν είναι απαραίτητα απειλητική, απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση και συνεργασία ανάμεσα σε γυναικολόγο και καρδιολόγο, προκειμένου να διασφαλιστεί η υγεία της γυναίκας και του νεογνού.

Μια γυναίκα με ιστορικό υπέρτασης, είτε με, είτε χωρίς αγωγή, πρέπει να επισκεφθεί τον γιατρό της πριν ή κατά την έναρξη της εγκυμοσύνης για να υποβληθεί σε βασικό έλεγχο, να λάβει οδηγίες για την παρακολούθηση και να προβεί στις αναγκαίες προσαρμογές στη φαρμακευτική αγωγή. Η σωστή ρύθμιση αυτής της αγωγής είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς γνωρίζουμε πλέον ότι ορισμένα φάρμακα είναι περισσότερο ασφαλή για το νεογνό σε σχέση με άλλα που ενδέχεται να είναι επιβλαβή.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι απαραίτητο να παρακολουθούνται τακτικά οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης. Εάν οι επανειλημμένες μετρήσεις υπερβαίνουν τις τιμές των 140/90 mmHg, συστήνεται να επισκεφτεί η γυναίκα τον γιατρό της. Σε αυτήν την περίπτωση, θα λάβει οδηγίες και ενδεχομένως θα ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή με φάρμακα που είναι ασφαλή για τη μητέρα και το παιδί.