Η παχυσαρκία «κόβει» 2,8 χρόνια από το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων

  • Ρούλα Τσουλέα
παχυσαρκία
Η παχυσαρκία θα μειώσει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα και σε όλα τα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ έως το 2050, σύμφωνα με νέα έκθεση του Οργανισμού.

Η παχυσαρκία θα κοστίσει την επόμενη 30ετία περισσότερα από 90 εκατομμύρια ζωές στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ. Επιπλέον, θα μειώσει το προσδόκιμο ζωής κατά σχεδόν 3 χρόνια. Ανάμεσα σε αυτά τα κράτη συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα, όπου το προσδόκιμο ζωής θα μειωθεί κατά 2,8 χρόνια.

Η μείωση αυτή θα οφείλεται στους αυξημένους θανάτους από τις ασθένειες που προκαλεί η παχυσαρκία, σύμφωνα με νέα έκθεση που έδωσε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας & Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στην δημοσιότητα.

Διαβάστε επίσης: Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας: Το κοινωνικό στίγμα του υπέρβαρου ατόμου και οι καρκίνοι που συνδέονται με την παχυσαρκία

Η έκθεση τιτλοφορείται The Heavy Burden of Obesity – The Economics of Prevention. Σύμφωνα με αυτήν, περισσότερος από τον μισό πληθυσμό είναι ήδη υπέρβαρος σε 34 από τα 36 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ. Επιπλέον, περισσότεροι από ένας στους τέσσερις κατοίκους είναι παχύσαρκοι.

Το μέσο ποσοστό παχυσαρκίας στις χώρες αυτές αυξήθηκε κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε έξι χρόνια. Έτσι, από 21% που ήταν το 2010 έφθασε το 24% το 2016. Σε απόλυτους αριθμούς αυτό σημαίνει πως μέσα σε έξι χρόνια, ακόμα 50 εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν παχύσαρκοι.

Τα νοσήματα που προκαλεί η παχυσαρκία

Η μείωση στο προσδόκιμο επιβίωσης ουσιαστικά οφείλεται στις επιπλοκές που έχει η παχυσαρκία, η οποία είναι πολύ σοβαρή ασθένεια, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Στις επιπλοκές της παχυσαρκίας συμπεριλαμβάνονται ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η καρδιοπάθεια και ορισμένες μορφές καρκίνου.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, η παχυσαρκία ευθύνεται ήδη για το 70% του κόστους για θεραπεία του διαβήτη τύπου 2. Ευθύνεται επίσης για το 23% του κόστους για θεραπεία της καρδιοπάθειας και για το 9% του καρκίνου. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως οι χώρες του ΟΟΣΑ  καταβάλλουν ετησίως το 8,4% του συνολικού προϋπολογισμού τους για την υγεία για την αντιμετώπιση των επιπλοκών της παχυσαρκίας. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 311 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

Τον μεγαλύτερο κίνδυνο παχυσαρκίας, σύμφωνα με την έκθεση, διατρέχουν οι οικονομικά ασθενέστερες ομάδες του πληθυσμού. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 (EΕ28) οι οικονομικά ασθενέστερες γυναίκες και άνδρες έχουν 90% και 50% περισσότερες πιθανότητες παχυσαρκίας σε σύγκριση με τους πολίτες με υψηλά εισοδήματα.

Τα παιδιά

Η παχυσαρκία πλήττει ανελέητα και τα παιδιά, τα οποία πληρώνουν βαρύ τίμημα σε αυτήν, σύμφωνα με την έκθεση. Μελέτες συσχετίζουν τα περιττά κιλά με χαμηλότερες επιδόσεις στο σχολείο, περισσότερες απουσίες και λιγότερες πιθανότητες ολοκλήρωσης των ανώτατων σπουδών.

Επιπλέον, τα παχύσαρκα παιδιά αναφέρουν μικρότερη ικανοποίηση από τη ζωή τους και έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να πέσουν θύματα σχολικού εκφοβισμού, ο οποίος πιθανώς συμβάλλει στις μειωμένες σχολικές επιδόσεις.

Οι παρεμβάσεις

Οι συγγραφείς της εκθέσεως υπολογίζουν επίσης ότι αν μειωνόταν κατά 20% το θερμιδικό φορτίο των τυποποιημένων τροφίμων, όπως τα πατατάκια και τα είδη ζαχαροπλαστικής, θα αποφεύγονταν τουλάχιστον 1 εκατομμύριο κρούσματα χρονίων νόσων ετησίως.

Η μεγαλύτερη μείωση θα καταγραφόταν στα κρούσματα της καρδιοπάθειας, συνεχίζουν.

Με πρωτοβουλίες, εξ άλλου, που θα στόχευαν όλο τον πληθυσμό, όπως μαζικές ενημερωτικές εκστρατείες, θα διασώζονταν 51.000 έτη ζωής ετησίως στην ΕΕ28. Αντίστοιχα, και στα 36 κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ θα διασώζονταν 115.000 έτη ζωής. Αυτά τα έτη ζωής αντιστοιχούν στην πρόληψη όλων των θανάτων από τροχαία στην ΕΕ28 και τον ΟΟΣΑ κάθε χρόνο.

Αν, τέλος, υπήρχαν αναλυτικές διατροφικές οδηγίες στα μενού, θα μειωνόταν κατά 13 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως το κόστος θεραπείας της παχυσαρκίας.

«Υπάρχει επείγουσα οικονομική και κοινωνική ανάγκη για περισσότερες επενδύσεις για την πρόληψη της παχυσαρκίας και την προώθηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ Angel Gurria.

Και πρόσθεσε: «Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν με σαφήνεια ότι απαιτούνται καλύτερες κοινωνικές, ιατρικές και εκπαιδευτικές πολιτικές που θα οδηγούν σε καλύτερη ζωή».