Αντικαταθλιπτικά: Σε ποιες περιπτώσεις τα χορηγούν οι γιατροί ενώ δεν πρέπει

Γιατροί χορηγουν αντικαταθλιπτικά εκτός ενδείξεων για ένα πλήθος ασθενειών, στις οποίες τα συγκεκριμένα φάρμακα δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου McGill, στο Μόντρεαλ του Καναδά.

Οι ερευνητές αποφάσισαν να εκπονήσουν την μελέτη, καθώς είχαν την υποψία ότι πολλοί γιατροί συνταγογραφούν αντικαταθλιπτικά φάρμακα για άλλες χρήσεις άσχετες με την κατάθλιψη. Ετσι, ανακάλυψαν, μέσα από την έρευνά τους, ότι στις μεγάλες κατηγορίες των αντικαταθλιπτικών, υπήρξε μία αυξανόμενη τάση υπερσυνταγογράφησης με την πάροδο των ετών.

Αντικαταθλιπτικά ακόμη και για τις… εξάψεις της εμμηνόπαυσης

Η μελέτη απέδειξε ότι στο 29% όλων των αντικαταθλιπτικών συνταγών, οι γιατροί είχαν συνταγογραφήσει φάρμακο κατά της κατάθλιψης, για τη θεραπεία της αϋπνίας και του πόνου, για τις ημικρανίες, τα αγγειοκινητικά συμπτώματα (εξάψεις, εφιδρώσεις) της εμμηνόπαυσης, για την διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, αλλά και για διαταραχές του πεπτικού συστήματος. Συγκεκριμένα χορηγήθηκαν αντικαταθλιπτικά σε ασθενείς που έπασχαν από αγχώδεις διαταραχές  (18,5%), αϋπνία (10%), πόνο (6%) και κρίση πανικού (4%).

Τα ευρήματα αυτά προκαλούν ανησυχία και οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν την ανάγκη να επαναξιολογηθούν οι εκτός ενδείξεων χρήσεις των αντικαταθλιπτικών, καθώς για τα φάρμακα που συνταγογραφούνται συχνά για άλλες χρήσεις δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία σχετικά με την αποτελεσματικότητά τους. Η επικεφαλής της μελέτης J. Wong υποστηρίζει ότι κάποια φάρμακα συνταγογραφούνται, επειδή, ίσως αποτελούν για τον γιατρό έσχατη λύση. «Είναι οι περιπτώσεις ασθενειών για τις οποίες δεν υπάρχει ακριβής θεραπεία», λέει η επιστήμονας και συμπληρώνει: «Οι ασθενείς σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται ότι ζητούν απελπισμένα από τους γιατρό τους να τους χορηγήσει κάποιο φάρμακο που θα τους ανακουφίσει από την πάθησή τους”.

«Χρειάζεται επαναξιολόγηση και έλεγχος στη χορήγηση αντικαταθλιπτικών»

Οι ερευνητές της μελέτης καταλήγουν ότι η τάση της συνταγογράφησης για «άλλες ενδείξεις», θα πρέπει να διερευνηθεί πιο διεξοδικά, ώστε να κατανοηθούν πλήρως οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι παίρνουν φάρμακα, για λόγους που δεν είναι σαφείς και συγκεκριμένοι.