Νοσοκομείο Χανίων: Σε «τεντωμένο σχοινί» η λειτουργία, λόγω μεγάλων ελλείψεων προσωπικού

Σε δηλώσεις του, ο πρόδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, τονίζει πώς οι ελλείψεις έχουν ανθρώπινο κόστος, καθώς στην καθημερινή μάχη να κρατηθεί το νοσοκομείο όρθιο, οι εργαζόμενοι έχουν σχεδόν καταρρεύσει.

Ο ίδιος τονίζει ότι «Η νευρολογική κλινική λειτουργεί στο όριο», ενώ περιγράφει την διάλυση κι άλλων κρίσιμων υπηρεσιών: «Έκλεισε η Παιδοχειρουργική κλινική ελλείψει γιατρών. Η χειρουργικές κλινικές είναι, επίσης, στο όριο», όπως καταγγέλλει.

Παράλληλα προσθέτει πως οι εργαζόμενοι  στο νοσοκομείο Χανίων έχουν υποστεί εργασιακό burnout: «Καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να προσφέρουν ασφαλείς υπηρεσίες, σε συνθήκες εργασιακής εξάντλησης. Παρά ταύτα οι ασθενείς ταλαιπωρούνται αναζητώντας υπηρεσίες υγείας σε άλλα νοσοκομεία της χώρας ή στον ιδιωτικό τομέα».

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ αναφέρεται και στις προσπάθειες της διοίκησης, αναγνωρίζοντας ότι η εύρεση κατάλληλου προσωπικού είναι αδιέξοδη: «Ο Διοικητής του νοσοκομείου υπερδραστήριος, ικανός αλλά στέκεται αδύνατον να βρει το κατάλληλο προσωπικό», αναφέρει.

Αντίθετα, ιδιαίτερα επικριτικός είναι για τη Διοίκηση της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειεας (ΥΠΕ): «Η 7η ΥΠΕ δεν φαίνεται να κάνει προσπάθειες ενίσχυσης του νοσοκομείου Χανίων», λέει και επισημαίνει πώς το πρόβλημα έχει ξεφύγει από τα στενά όρια του νομού, όπως σημειώνει ο ίδιος:

«Στο Νοσοκομείο των Χανίων διακομίζονται ασθενείς και από άλλους νομούς της Κρήτης αφού τα νοσοκομεία τους έχουν απωλέσει το δευτεροβάθμιο χαρακτήρα τους λόγω των ελλείψεων προσωπικού».

Μιχάλης Γιαννάκος: Τραγικές και οι ελλείψεις κλινών

Ο Μιχάλης Γιαννάκος εντάσσει την κατάσταση σε ένα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο, αποτυπώνοντας με αριθμούς το χάσμα: «Στη χώρα μας διαθέτουμε 3,5 αναπτυγμένες νοσοκομειακές κλίνες ανά 1.000 κατοίκους και ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 5,3 νοσοκομειακές κλίνες ανά 1.000 κατοίκους. Παρ’ ότι η χώρα μας είναι πολύ κάτω του μέσου όρου δεν λαμβάνουμε τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου τα νοσοκομειακά μας κρεβάτια να λειτουργούν με ασφάλεια», αναφέρει συγκεκριμένα.

Και καταλήωει πώς το πρόβλημα είναι οικονομικό: «Το χρήμα είναι η αιτία, που είναι λιγοστό», λέει συγκεκριμένα και καταλήγει πώς το Νοσοκομείο Χανίων συνεχίζει να λειτουργεί χάρη στην αντοχή και το φιλότιμο των εργαζομένων του. Όμως το σκοινί, όσο κι αν κρατά, δεν είναι ανεξάντλητο. Το ερώτημα δεν είναι αν θα αντέξει για πάντα, «αλλά πόσο ακόμη μπορεί να τεντώνεται χωρίς στήριξη».