Νέες προσεγγίσεις με στόχο νέες θεραπείες για την νόσο του Πάρκινσον

Νέοι μοριακοί στόχοι, νέα ζωϊκά μοντέλα, καινοτόμες κλινικές δοκιμές και βιοδείκτες για την εκτίμηση της τροποποίησης της νόσου, δημιουργούν αναπτερωμένες ελπίδες για θεραπευτικές επεμβάσεις στο μέλλον, με στόχο την αντιμετώπιση της νευροεκφυλιστικής αυτής νόσου πέρα από το επίπεδο της ανακούφισης των συμπτωμάτων της. Μεταξύ των ενώσεων που δοκιμάζονται σήμερα από ερευνητές είναι και οι χηλιακές ενώσεις σιδήρου (iron chelators) ή ανάλογα GLP-1, σύμφωνα με την εισήγηση του καθηγητή Olivier Rascol από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Τουλούζης στην πρόσφατη διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Νευρολογίας στο Βερολίνο.

Παράλληλα, νέα φάρμακα που στοχεύουν στον καλύτερο έλεγχο των κινητικών συμπτωμάτων των ασθενών βρίσκονται πλέον στα τελευταία στάδια ανάπτυξής τους, επισημαίνει ο καθηγητής Rascol. Πρόσφατες δοκιμές έχουν καταγράψει τα δυνητικά αποτελέσματα καινοτόμων σκευασμάτων (λεβοντόπα/καρβιντόπα) χορηγουμένων με αντλία συνεχούς έκχυσης στην νηστίδα του ασθενούς υπό μορφή γέλης, νέων εφαρμογών παρατεταμένης απελευθέρωσης φαρμάκων, υποδορίων αντλιών-επιθεμάτων και εισπνεύσιμων σκευασμάτων.

Επίσης, πέραν των υποβοηθούμενων από συσκευές θεραπειών, αναστολείς –opicapone ή σαφιναμίδη– έχουν δείξει ότι βελτιώνουν τις κινητικές διακυμάνσεις (το φαινόμενο «off») σε ασθενείς με Πάρκινσον ενώ ειδικά γι’ αυτές και την δυσκινησία έχουν δοκιμαστεί και μη ντοπαμινεργικά φάρμακα. Μάλιστα, για πρώτη φορά, δοκιμές έχουν δείξει ότι ντοπαμινεργικά και μη φάρμακα μπορούν να βελτιώσουν μη κινητικά συμπτώματα –κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την ποιότητα ζωής των πασχόντων από την βασανιστική αυτή νόσο.

Η σοβαρότητα των διακυμάνσεων της διάθεσης, οι διαταραχές του νυκτερινού ύπνου, το άγχος και η κατάθλιψη που πλήττουν το 60-98% των ασθενών αλλά και νευροψυχιατρικά προβλήματα, όπως η σχετιζόμενη με το Πάρκινσον άνοια και ο εθισμός στον τζόγο, συχνά έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής απ’ ότι τα κινητικά προβλήματα. Φάρμακα σαν τους αγωνιστές ντοπαμίνης (πραμιπεξόλη, piribedil) έχουν δείξει αποτελέσματα στην κατάθλιψη λόγω Πάρκινσον, αγωνιστές οπιούχων υπόσχονται έλεγχο του πόνου ενώ αλλά φάρμακα αντιμετωπίζουν τις παραισθήσεις.

Όμως οι εξελίξεις δεν περιορίζονται μόνο στα καινοτόμα σκευάσματα ή τις νέες εφαρμογές. «Διεξάγεται σημαντική έρευνα προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα την σημασία της φυσιοθεραπείας ή διαφόρων άλλων τύπων άσκησης για την καλύτερη διαχείριση της νόσου» σημειώνει ο καθηγητής Rascol.