Λέσβος: Προβλήματα χωρίς τέλος από το προσφυγικό

της Μαρίας Τσιλιμιγκάκη

Όπως αναφέρει, η μονάδα «η όλη προσπάθεια γίνεται σε εντελώς εθελοντική βάση μέσα από τις προσφορές απλών ανθρώπων και με την πραγματικά αμέριστη τεχνική συμπαράσταση του Πανεπιστημίου Πατρών. Προς το παρόν έχουμε καταφέρει να στήσουμε ένα μικρό ιατρείο αντιμετώπισης επειγόντων περιστατικών και προσπαθούμε, συγκεντρώνοντας ευρώ-ευρώ, να το επεκτείνουμε και να το αναβαθμίσουμε ώστε να εξελιχθεί και μια μικρή Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, που θα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει άμεση φροντίδα σε δύο ενηλίκους και δύο παιδιά».

Η μονάδα στήθηκε από εθελοντές επαγγελματίες στον χώρο της Υγείας στο παλιό αγροτικό ιατρείο στη Σκάλα ύστερα από ατέλειωτες ώρες δουλειάς εθελοντών από τη Μυτιλήνη αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Ο κ. Ηλιάδης κάνει επίσης έκκληση σε γιατρούς οι οποίοι έχουν εξειδίκευση στην αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών και έχουν την πρόθεση να βοηθήσουν εθελοντικά στην Ελληνική Μονάδα Επείγουσας Ιατρικής Συκαμιάς (ΕΜΕΙΣ) να επικοινωνήσουν είτε με τον Ιατρικό Σύλλογο Λέσβου είτε στο τηλέφωνο 6944 629.872.

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Αχαΐας κ.Τάσος Γιακουμής, η ιδέα για τη δημιουργία της μονάδας γεννήθηκε ύστερα από μια αποστολή αλληλεγγύης στην οποία συμμετείχαν γιατροί από την Αχαΐα και έλληνες συριακής καταγωγής.

Την έλλειψη οποιουδήποτε συντονισμού επισημαίνουν τόσο οι υγειονομικοί φορείς της Λέσβου όσο και εθελοντές, οι οποίοι κάνουν λόγο για διαμόρφωση μιας επικίνδυνης κατάστασης στην υγειονομική κάλυψη των μεταναστών και των προσφύγων από πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις που έφτασαν στο νησί και λειτουργούν χωρίς καμία απολύτως πιστοποίηση. Σύμφωνα με τις ίδιες καταγγελίες, ορισμένες από αυτές τις οργανώσεις λειτουργούν ανεξέλεγκτα κυρίως στη Βόρεια Λέσβο, από τον Μόλυβο και την Εφταλού ως τη Συκαμιά, απαγορεύοντας ακόμη και την πρόσβαση στις ακτές σε πιστοποιημένους φορείς ή λειτουργώντας αυτοσχέδια ιατρεία που δεν παρέχουν απολύτως καμία ουσιαστική υπηρεσία.

Το νησί παραμένει ανοχύρωτο υγειονομικά, όχι μόνο για να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες λόγω του προσφυγικού, αλλά και για τον ντόπιο πληθυσμό αφού το προσωπικό είναι μειωμένο κατά 30% και με απλήρωτες υπερωρίες, ενώ και το ΕΚΑΒ έχει φτάσει στα όριά του.