Γιατροί ΕΣΥ: Γιατί δεν πρέπει να γίνουν προσωπικοί γιατροί, οι γιατροί υπαίθρου

Οι γιατροί υπαίθρου (αγροτικοί) δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνουν προσωπικοί γιατροί, υποστηρίζει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) και απαριθμούν τους λόγους με σειρά επιχειρημάτων. Υποστηρίζουν δε πως εάν εφαρμοστούν οι ανακοινώσεις που έκανε με «τυμπανοκρουσίες» όπως υποστηρίζουν, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Ειρήνη Αγαπηδάκη, τότε θα αυξηθεί το κύμα μετανάστευσης των γιατρών στο εξωτερικό.

Οι νοσοκομειακοί γιατροί σημειώνουν πως το Υπουργείο Υγείας, αντί για μαζικές μόνιμες προσλήψεις Παθολόγων και Γενικών Γιατρών στα Κέντρα Υγείας και τα απομακρυσμένα Περιφερειακά Ιατρεία με σκοπό την κάλυψη του συνόλου των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού απολύτως δωρεάν, «βαφτίζουν» τους αγροτικούς γιατρούς σε «προσωπικούς» για να ενισχύσουν ουσιαστικά το “gate keeping”.

«Το συγκεκριμένο μέτρο είναι ενταγμένο στην παραπέρα προώθηση του περίφημου “gate keeping”, της ενίσχυσης της λειτουργίας της ΠΦΥ ως φραγμού προς τα νοσοκομεία και προς τους γιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Στην καλύτερη περίπτωση αυτό που εξασφαλίζεται στους ασθενείς είναι ένα υποτυπώδες πακέτο παροχών υγείας, συνταγογράφησης και στοιχειωδών εξετάσεων για ορισμένα προβλήματα υγείας και όχι για όλα, για συγκεκριμένες ώρες της μέρας, για κάποιες μέρες την εβδομάδα και όχι 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα, 30 μέρες το μήνα, 365 μέρες το χρόνο. Ούτε καν αυτό το «λίγα, για λίγους και για λίγο» δεν μπορεί να εξασφαλίσει η επιστράτευση αποφοίτων της ιατρικής χωρίς εκπαίδευση, που βαφτίζονται από την κυβέρνηση προσωπικοί γιατροί», σημειώνουν.

ΟΕΝΓΕ: Γιατί οι αγροτικοί γιατροί δεν μπορούν να γίνουν «προσωπικοί»

Οι γιατροί του ΕΣΥ υποστηρίζουν πως τα νέα μέτρα της ενίσχυσης της Πρωτοβάθμιας (ΠΦΥ) είναι καταδικασμένα να αποτύχουν καθώς ο αγροτικός γιατρός δεν μπορεί να υπηρετήσει με επάρκεια τον ρόλο του προσωπικού γιατρού.

Συγκεκριμένα, τονίζουν:

• Πως θα μπορέσει ο αγροτικός γιατρός που καλύπτει την τακτική πρωινή λειτουργία των Περιφερειακών Ιατρείων και των Κέντρων Υγείας, που καλύπτει τα επείγοντα του Κέντρου Υγείας, που μετακινείται συνεχώς για να εφημερεύσει στα επείγοντα του νοσοκομείου, που του αναθέτουν να διακομίσει βαρέως πάσχοντες, διασωληνωμένους ασθενείς, να έχει ταυτόχρονα στην ευθύνη του 2.000 ασθενείς; Πότε ακριβώς θα προλάβει να τους δει έστω μία φορά;
• Στην καλύτερη περίπτωση, με ρυθμό 20 ασθενείς/μέρα και υπό την προϋπόθεση ότι λειτουργούν καθημερινά τα τακτικά ιατρεία στο Κέντρο Υγείας και στο Περιφερειακό Ιατρείο, ο πληθυσμός ευθύνης του θα εξεταστεί σε 5 μήνες.
• Αν, όπως συχνά συμβαίνει στα Κέντρα Υγείας των μη αστικών περιοχών και τα Περιφερειακά Ιατρεία, τα τακτικά ιατρεία λειτουργούν 2 φορές την εβδομάδα οι 5 μήνες καθυστέρησης σχεδόν τριπλασιάζονται. Ο «προσωπικός» γιατρός θα έχει τελειώσει την υποχρεωτική του θητεία και δε θα έχει προλάβει καν να εξετάσει έστω μια φορά όλο τον πληθυσμό ευθύνης του.
• Ο πληθυσμός αναφοράς θα έχει κάθε χρόνο και διαφορετικό προσωπικό γιατρό με αποτέλεσμα την ασυνέχεια στην παρακολούθηση του ασθενούς.

«Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση στις ήδη υποτυπώδεις υπηρεσίες και οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας θα είναι πιο κάτω και «από τα λίγα, για λίγους και για λίγο». Επιπρόσθετα, είναι ορατός ο κίνδυνος να δυναμώσει το ογκούμενο ρεύμα μετανάστευσης νέων γιατρών στο εξωτερικό για να κάνουν ειδικότητα εξαιτίας της ανάθεσης σε νέους πτυχιούχους ιατρικής πριν καν την έναρξη ειδικότητας ευθυνών που δεν τους αναλογούν. Αυτό άλλωστε έχει συμβεί πρόσφατα με τους αγροτικούς γιατρούς που εξαναγκάζονταν να μετακινούνται από τα Κ.Υ και τα Π.Ι που υπηρετούσαν για να εφημερεύουν στα νοσοκομεία, πολλές φορές ολομόναχοι», σχολιάζουν οι γιατροί της ΟΕΝΓΕ.

«Τα 30.000 ευρώ αμοιβή δεν είναι κίνητρο»

Στη συνέχεια οι γιατροί του ΕΣΥ σχολιάζουν τις εξαγγελίες για το κίνητρο των 30.000 ευρώ (καθαρή ετήσια αμοιβή) για τους νέους αγροτικούς γιατρούς που θα υπηρετήσουν ως προσωπικοί γιατροί, εισόδημα που θα μπορούν να διατηρήσουν και στη συνέχεια, εάν επιλέξουν την ειδικότητα της Παθολογίας και της Γενικής Ιατρικής.

«Τα 30.000 δεν ήταν ισχυρό κίνητρο για να ενταχθούν οι αυτοαπασχολούμενοι στο θεσμό του προσωπικού γιατρού, όπως άλλωστε έχει ομολογήσει η ίδια η κυρία Αγαπηδάκη. Γιατί θα αποτελέσει κίνητρο για έναν νέο γιατρό πολύ περισσότερο που όχι μόνο δε βελτιώνονται αλλά επιδεινώνονται συνεχώς οι όροι δουλειάς των γιατρών στο δημόσιο σύστημα υγείας;», σημειώνουν.

«Πρόκληση», όπως λένε, αποτελεί και το κίνητρο των 100 έως 150 χιλιάδων ευρώ ετήσια αμοιβή για τους επαναπατρησθέντες γιατρούς από Κύπρο και Βρετανία;

«Είναι πρόκληση η υπόσχεση για 100.000 έως 150.000 και με μειωμένη φορολόγηση σε όσους γιατρούς αποφασίσουν να επαναπατριστούν και να δουλέψουν στο δημόσιο σύστημα υγείας. Όχι μόνο η κυβέρνηση τιμωρεί όσους γιατρούς έμειναν στην Ελλάδα και έβαλαν πλάτη την περίοδο της πανδημίας, όχι μόνο ομολογεί έμμεσα ότι οι μισθοί μας παρά τις μικρές αυξήσεις του 10%, που και αυτές κερδήθηκαν κάτω από αγώνες, είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες και αναντίστοιχες των υπηρεσιών που προσφέρουμε, αλλά οδηγεί και στη δημιουργία γιατρών πολλών ταχυτήτων στο δημόσιο σύστημα υγείας», σχολιάζουν οι γιατροί της ΟΕΝΓΕ.

Δεν λείπουν μόνο Παθολόγοι και Γενικοί Γιατροί

Ελλείψεις όμως δεν έχουμε μόνο σε Παθολόγους και Γενικούς Γιατρούς αλλά και σε άλλες κρίσιμες ειδικότητες (Ακτινολόγους, Αναισθησιολόγους, Γιατρούς Εργασίας), προσθέτουν οι νοσοκομειακοί γιατροί, σχολιάζοντας παράλληλα πως ούτως ή άλλως την κυβέρνηση «δεν την ενδιαφέρει να έχουμε τον απαιτούμενο αριθμό όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων» για να μπορεί το δημόσιο σύστημα υγείας να καλύπτει απολύτως δωρεάν το σύνολο των σύγχρονων αναγκών σε υπηρεσίες υγείας.

«Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να πολλαπλασιαστεί ο αριθμός των γιατρών – κοφτών που θα εμποδίζουν την πρόσβαση των ασθενών σε γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, που θα στερούν από τους ασθενείς αναγκαίες εξετάσεις και φάρμακα για να μειωθεί το κόστος, να πέσει ακόμα μεγαλύτερο τσεκούρι στις δαπάνες και τις παροχές από το κράτος και από τον ΕΟΠΥΥ. Αυτό άλλωστε προβλέπεται στα μνημόνια διαρκείας και τους μηχανισμούς επιτήρησης της Ε.Ε., σύμφωνα με τα οποία η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας παίζει ρόλο κλειδί για τον περιορισμό του κόστους. Σε αυτό θα εκπαιδεύονται οι γιατροί στις περίφημες Πανεπιστημιακές μονάδες ΠΦΥ που θα ιδρυθούν. Πως θα ασκούν την ιατρική με το κριτήριο του κόστους – οφέλους, πως θα ψαλιδίζουν αναγκαίες εξετάσεις, φάρμακα, θεραπείες για να μην υπερβαίνουν τα όρια των πετσοκομμένων προϋπολογισμών!», καταλήγουν.

Τέλος, οι νοσοκομειακοί γιατροί απαιτούν:

• Να μην προχωρήσουν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών στα νοσοκομεία και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Ταυτόχρονη προκήρυξη του συνόλου των κενών οργανικών
• θέσεων και διορισμούς με κατεπείγουσες διαδικασίες και με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο και τον τίτλο ειδικότητας.
• Μονιμοποίηση όλων των επικουρικών γιατρών, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Διπλασιασμός των απολαβών όλων των γιατρών.