ΕΕΜΥΥ: Να ενεργοποιηθούν οι υπάρχουσες 560 μονάδες ΠΦΥ

  • Μαρία Τσιλιμιγκάκη
Ολοκληρώθηκαν αργά χθες οι εργασίες του 18ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Management Υπηρεσιών Υγείας, με τίτλο «Πρωτοβάθμια και Επείγουσα Φροντίδα Υγείας – Η Εμπλοκή των Νοσοκομείων» που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Στην παρουσίαση των συμπερασμάτων, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας (ΕΕΜΥΥ), Γιώργος Ι. Στάθης τόνισε ότι οι βασικές προτεραιότητες της πολιτικής υγείας, με σκοπό τη μεσοπρόθεσμη απεμπλοκή των κρατικών νοσοκομείων από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, είναι η στήριξη και ενεργοποίηση των 560 Κέντρων Υγείας και Μονάδων ΠΕΔΥ, που υπάρχουν ήδη.

Με τον τρόπο αυτό, τόνισε ο κ. Στάθης, εξασφαλίζεται κατά μέσον όρο 1 οργανωμένη μονάδα για κάθε 19.000 πολίτες.

Εξάλλου, βασική ρποτεραιότητα πρέπει να είναι η ενσωμάτωση σε ενιαίο οργανισμό Πρωτοβάθμιας – Επείγουσας Φροντίδας των 560 δομών, του ΕΚΑΒ και των αυτόνομων Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) που πρέπει να συσταθούν στα Νοσοκομεία και η άμεση θεσμοθέτηση της ειδικότητας της Επείγουσας Ιατρικής, που αναβάλλεται επί ολόκληρη δεκαετία.

Και όχι μόνον αυτό αλλά πρέπει οπωσδήποτε να προωθηθεί η μετατροπή θέσεων ειδικευομένων, από τις κορεσμένες ειδικότητες, σε αυτή της Γενικής Ιατρικής και να γίνει η πλήρης ηλεκτρονικοποίηση της διαχείρισης των ασθενών και η ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων που παρέχει η e-Health.

Όπως επεσήμανε ο Πρόεδρος της ΕΕΜΥΥ, τα οργανωτικά μοντέλα τύπου Semashko έχουν ξεπερασθεί προ πολλού, εξαιτίας της ανάπτυξης της βιοϊατρικής τεχνολογίας.

Η διάγνωση δεν πραγματοποιείται «με την επίκρουση και την ακρόαση» του ασθενούς, αλλά σε ολοκληρωμένες μονάδες κλινικοεργαστηριακού ελέγχου, ώστε να περιορίζονται τα «δρομολόγια» και η ταλαιπωρία των πολιτών.

Ο σημαντικός ρόλος του Γενικού/Οικογενειακού Ιατρού αφορά κυρίως στην παρακολούθηση των χρονίως πασχόντων, στην πρόληψη και αγωγή υγείας και στην κατ΄ οίκον νοσηλεία.

Τέλος, ο Γ. Στάθης εξέφρασε την άποψη ότι, η δημοσιοϋπαλληλοποίηση είναι αντίθετη με την άσκηση της ιατρικής και γενικότερα με την αποτελεσματικότητα και ποιότητα των υπηρεσιών υγείας. Τα συστήματα αμοιβών οφείλουν να παρέχουν κίνητρα και να ανταμείβουν την πραγματική εργασία, την ποιοτική περίθαλψη και το ενδιαφέρον για την αποφυγή της άσκοπης σπατάλης των πόρων υγείας.