Δείτε πως να »χτυπήσετε» τους πόνους από την ρευματοειδή αρθρίτιδα

Iatropedia
16 Φεβρουαρίου 2015 | 13:05

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλεί φλεγμονή, πόνο και διόγκωση των αρθρώσεων. Η μακροχρόνια φλεγμονή των αρθρώσεων μπορεί να βλάψει τις προσβεβλημένες αρθρώσεις και να δημιουργήσει σοβαρές επιπλοκές επηρεάζοντας αρνητικά τον τρόπο ζωής. Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί όλα όσα πρέπει να γνωρίζεται για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Γράφει η Χριστίνα Ι. Μπουντούρη

Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός

Με τον όρο αρθρίτιδα χαρακτηρίζουμε τη φλεγμονή των αρθρώσεων και η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια συχνή μορφή, καθώς υπάρχουν και άλλες μορφές αρθρίτιδας. Περίπου 1 στα 100 άτομα αναπτύσσουν ρευματοειδή αρθρίτιδα σε κάποια φάση της ζωής τους και αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα. Δεν είναι μια κληρονομική νόσος, μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά συνήθως εμφανίζεται μεταξύ των 40 και 60 ετών. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα δείχνει μία ιδιαίτερη προτίμηση στο γυναικείο φύλο, αφού είναι περίπου τρεις φορές πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα ανήκει στα αυτοάνοσα νοσήματα, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους ιστούς του σώματος χωρίς να έχει γίνει πλήρως κατανοητός ο λόγος που γίνεται αυτό. Σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα τα αντισώματα που σχηματίζονται πάνω στον ιστό που περιβάλλει κάθε άρθρωση προκαλούν φλεγμονή μέσα και γύρω από τις προσβεβλημένες αρθρώσεις.

Με την πάροδο του χρόνου η φλεγμονή μπορεί να βλάψει την άρθρωση, τον χόνδρο και τα μέρη του οστού που βρίσκονται κοντά στην άρθρωση.

Τα κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος και η δυσκαμψία των αρθρώσεων. Η δυσκαμψία είναι συνήθως χειρότερη το πρωί μετά το ξύπνημα. Η φλεγμονή επίσης προκαλεί πρήξιμο γύρω από τις προσβεβλημένες αρθρώσεις.

Μικρά ανώδυνα εξογκώματα αναπτύσσονται σε περίπου 1 στις 4 περιπτώσεις και αφορούν συνήθως το δέρμα πάνω από τους αγκώνες και τα αντιβράχια.

Φλεγμονή γύρω από τους τένοντες ενδέχεται να προκύψει. Αρκετά συχνά οι ασθενείς εμφανίζουν αναιμία, απώλεια βάρους, κόπωση και μυϊκούς πόνους.

Οι θεραπείες περιλαμβάνουν φάρμακα τροποποιητικά της νόσου για την καταστολή της φλεγμονής, η οποία μπορεί να αποτρέψει ή να καθυστερήσει την εξέλιξη της νόσου, καθώς και φάρμακα για να απαλύνουν τον πόνο.