Αντίθετοι οι γιατροί με τις νέες συμβάσεις και τις ρυθμίσεις για τη συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση

  • Μαρία Τσιλιμιγκάκη
Την αντίθεσή του τόσο με τις συμβάσεις των ιατρών ειδικοτήτων με τον ΕΟΠΥΥ, όσο και με τις ρυθμίσεις που προωθούνται και αφορούν τη συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση και τη λειτουργία των επιστημονικών εταιρειών, εκφράζει το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου.

Το Δ.Σ. κατά τη συνεδρίαση της 1ης Ιουνίου 2018, αποφάσισε μεταξύ άλλων να δηλώσει στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας την αντίθεσή του με τον τρόπο διαμόρφωσης των νέων συμβάσεων των ιατρών – πλην οικογενειακών – με τον ΕΟΠΥΥ, μετά την πρόσκληση του υπουργείου για συνάντηση Ομάδας Εργασίας. Η πρόσκληση αφορά τη διαμόρφωση των όρων και προϋποθέσεων των νέων συμβάσεων ιατρών, λοιπών ειδικοτήτων, πλην οικογενειακών ιατρών.

Για να προχωρήσει η συζήτηση της Ομάδας Εργασίας, ζητούν να απαντηθεί από το υπουργείο Υγείας εάν υπάρχει διάθεση από την πολιτική ηγεσία σύγκλησης με τις θέσεις του Π.Ι.Σ. για συλλογική σύμβαση μεταξύ του ΕΟΠΥΥ, του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου και των κατά τόπους Ιατρικών Συλλόγων της χώρας με:

-Ελεύθερη επιλογή ιατρού.
-Κατά πράξη και περίπτωση αμοιβή.
-Αξιοποίηση του εξωνοσοκομειακού ιατρικού δυναμικού της χώρας.
-Κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού σε επισκέψεις.

Επίσης ζητούν αναδιαπραγμάτευση της σύμβασης του ΕΟΠΥΥ με τους οικογενειακούς ιατρούς με απάλειψη του gatekeeping, το οποίο αποτελεί φραγμό για τις συμβάσεις με τους ιατρούς λοιπών ειδικοτήτων. Ακόμη, ζητεί από τον ΕΟΠΥΥ να καλύψει τις ασφαλιστικές εργοδοτικές εισφορές των ιατρών με τους οποίους θα συμβληθεί.

Σχολιάζουν από το Σύλλογο:

«Ας σταματήσει λοιπόν το υπουργείο Υγείας να προχωρά σε νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες θίγουν τον πυρήνα της επιστημονικής ελευθερίας και τον περιορισμό των δραστηριοτήτων των Ιατρικών Εταιρειών, οι οποίες μέχρι σήμερα έχουν καταξιώσει το ρόλο τους με τη μακρόχρονη δράση και προσφορά τους στη συνεχιζόμενη Ιατρική Εκπαίδευση.  Οποιαδήποτε προσπάθεια χειραγώγησής τους από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας θα ζημιώσει ανεπανόρθωτα στο μέλλον την ιατρική εκπαίδευση και την υγεία. Οι προσπάθειες για βελτίωση της εκπαίδευσης και του συστήματος υγείας, απαιτούν συλλογικές και όχι μονομερείς αποφάσεις, ερήμην της ιατρικής κοινότητας».