Iatropedia

Ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου: Πώς αντιμετωπίζεται με βάση τις ανάγκες κάθε ασθενούς

pain knee

Ποιοι παράγοντες έχουν καθοριστική σημασία για την πλήρη επιστροφή στην καθημερινότητα.

Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ΠΧΣ) αποτελεί μία από τις συχνότερες και σοβαρότερες κακώσεις στο γόνατο, ιδίως σε αθλητές και σε ασκουμένους όλων των ηλικιών.

Πρόκειται για μία κάκωση η οποία δεν αφορά μόνο τη σταθερότητα της άρθρωσης. Επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητα, την ποιότητα ζωής και – κυρίως στους αθλητές – τη δυνατότητα επιστροφής σε υψηλό επίπεδο δραστηριότητας.

«Είναι πολύ σημαντικό ο εξειδικευμένος ορθοπεδικός χειρουργός να μπορέσει να εξασφαλίσει σε υψηλά ποσοστά την επιστροφή του ασθενούς στο επίπεδό άθλησης που είχε πριν τραυματιστεί», αναφέρει ο κ. Κωνσταντίνος Ιντζόγλου, διευθυντής ορθοπεδικός στο Metropolitan Hospital.

Η πιο σημαντική τεχνολογική εξέλιξη στην αποκατάσταση της ρήξης προσθίου χιαστού την τελευταία τριακονταετία είναι η αρθροσκόπηση. Χάρη σε αυτήν, η χειρουργική αποκατάσταση είναι πλέον:

Ωστόσο δεν υπάρχει μία μέθοδος αρθροσκόπησης που να ταιριάζει σε όλους τους ασθενείς με ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, επισημαίνει ο κ. Ιντζόγλου. Και αυτό διότι κάθε ασθενής είναι διαφορετικός, με την στρατηγική αποκατάστασης που χρειάζεται να καθορίζεται από παράγοντες όπως:

«Δεν υπάρχει ένα μόσχευμα για όλους, αλλά μία «α λα καρτ» αντιμετώπιση κάθε ασθενούς. Οι τεχνικές προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες του ασθενούς και όχι το αντίθετο», τονίζει ο ειδικός.

Η επιλογή του μοσχεύματος

Η επιλογή του μοσχεύματος είναι, ίσως, το πιο κρίσιμο σημείο, συνεχίζει. Σε έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή, παραδείγματος χάριν, η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να χρειασθεί αυτομόσχευμα από τον επιγονατιδικό τένοντα (BPTB). Ο τένοντας αυτός έχει υψηλή αντοχή σε δυνάμεις επιτάχυνσης/επιβράδυνσης.

Σε έναν ερασιτέχνη δρομέα, όμως, ίσως να είναι πιο κατάλληλο το αυτομόσχευμα από τους οπίσθιους μηριαίους. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να επιλεγεί το μόσχευμα από τον τένοντα του τετρακέφαλου ή ακόμα και το αλλομόσχευμα, όταν οι συνθήκες το επιβάλουν και το επιτρέπουν.

«Η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται με γνώμονα τις ανάγκες, τους στόχους και τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς», τονίζει ο κ. Ιντζόγλου.

Οι καθοριστικοί τεχνικοί παράγοντες

Εξίσου σημαντική είναι και η τεχνική που θα χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση της κάκωσης. «Η επιτυχία μιας επέμβασης χιαστού δεν εξαρτάται μόνο από την επιλογή του μοσχεύματος. Η σωστή τοποθέτηση των οστικών τούνελ είναι καθοριστική, γιατί αυτά καθορίζουν τη νέα ανατομική πορεία του συνδέσμου», εξηγεί.

Ακόμα και η μικρή απόκλιση μπορεί να επηρεάσει τη σταθερότητα ή να οδηγήσει σε αυξημένα φορτία που προκαλούν χαλάρωση του μοσχεύματος με την πάροδο του χρόνου.

Εξίσου σημαντική είναι η σωστή τάση του μοσχεύματος κατά τη διάρκεια της καθήλωσης. Αν είναι πολύ χαλαρό, το γόνατο θα παραμένει ασταθές. Αντίθετα, αν είναι υπερβολικά σφιχτό, μπορεί να περιοριστεί η κίνηση και να δημιουργηθεί πόνος ή φθορά. «Η εμπειρία του χειρουργού και η χρήση σύγχρονων εργαλείων καθιστούν δυνατή τη βέλτιστη ισορροπία», σημειώνει.

Ο ρόλος του ασθενούς

Για να αντιμετωπιστεί σωστά η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου καθοριστική σημασία έχει και ο ίδιος ο ασθενής. Η χειρουργική αποκατάσταση είναι μόνο το πρώτο βήμα. Η μετεγχειρητική αποκατάσταση είναι το επόμενο.

«Το εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και η προσήλωση του ασθενούς στο πλάνο καθορίζουν την τελική επιτυχία», υπογραμμίζει ο κ. Ιντζόγλου. «Ο στόχος δεν είναι απλώς η αποκατάσταση της κίνησης. Είναι η πλήρης επιστροφή στη δραστηριότητα χωρίς φόβο και περιορισμούς».

Με άλλα λόγια, η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου δεν είναι μία «απλή» κάκωση. «Απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση, προσεκτική επιλογή μοσχεύματος, ακρίβεια στην τεχνική και στενή συνεργασία μεταξύ ασθενούς και ιατρικής ομάδας. Η αρθροσκόπηση, ως κορυφαίο επίτευγμα της σύγχρονης ορθοπεδικής, μας δίνει τα μέσα να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα», καταλήγει.

Φωτογραφία: iStock