Iatropedia

Νόσος Πάρκινσον: Γιατί δεν πρέπει ποτέ να κολυμπούν μόνοι οι ασθενείς

Οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον δεν πρέπει ποτέ να κολυμπούν μόνοι τους, διότι η φύση της ασθενείας τους είναι τέτοια που τους θέτει σε αυξημένο κίνδυνο πνιγμού.

Αν έχετε διαγνωστεί ή υποψιάζεστε πως πάσχετε από νόσο Πάρκινσον, μην πάτε για κολύμπι μόνοι σας. Η φύση της ασθένειας είναι τέτοια που, εν αγνοία σας, σας θέτει σε αυξημένο κίνδυνο πνιγμού.

Την προειδοποίηση αυτή απευθύνει ένας κορυφαίος Έλληνας ειδικός στη νόσο του Πάρκινσον ο οποίος, όπως αναφέρει στο iatropedia.gr, βλέπει κάθε χρόνο ασθενείς οι οποίοι κινδύνευσαν να χάσουν τη ζωή τους.

«Πολλοί ασθενείς, συχνά με αδιάγνωστη νόσο Πάρκινσον, θα πάνε φέτος να κολυμπήσουν και θα κινδυνεύσουν να πνιγούν», λέει ο νευρολόγος Παναγιώτης Ι. Ζήκος, υπεύθυνος του Ιατρείου Νόσου Πάρκινσον & Συναφών Διαταραχών του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας. «Οι άνθρωποι αυτοί θα μπουν στη θάλασσα, αλλά ενώ στην αρχή θα κολυμπούν καλά, κάποια στιγμή θα νιώσουν ότι βουλιάζουν. Το χέρι και το πόδι στην μια πλευρά του σώματός τους θα είναι αργό, βαρύ και δεν θα μπορεί να τους κρατήσει στην επιφάνεια. Με κάθε κίνηση της άλλης πλευράς, δε, το σώμα θα περιστρέφεται. Θα χρειαστούν την βοήθεια φίλων για να βγουν από αυτή την επικίνδυνη κατάσταση».

Η αιτία του κινδύνου αυτού είναι η βραδυκινησία που προκαλεί η νόσος. «Η βραδυκινησία στη νόσο Πάρκινσον αρχίζει πάντοτε από τη μία πλευρά του σώματος. Αλλά με διαφορετική ταχύτητα σε κάθε χέρι ή πόδι, το σώμα δεν μπορεί να ισορροπήσει στο νερό», τονίζει ο κ. Ζήκος.

Και προσθέτει: «Κάθε χρόνο έχω πολλούς ασθενείς που έρχονται τον Σεπτέμβριο με ιστορικό παρ’ ολίγον πνιγμού. Και δυστυχώς, όλο και μαθαίνω για κάποιον που δεν τα κατάφερε».

Σχεδόν τριπλάσιος κίνδυνος

Το πρόβλημα καταδεικνύουν και διεθνείς μελέτες. Πριν από λίγα χρόνια, λ.χ., δημοσιεύθηκε μελέτη με ηλικιωμένους στην Αυστραλία που είχε δείξει ότι τα προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας αυξάνουν τον κίνδυνο πνιγμού στη θάλασσα.

Οι ερευνητές είχαν εξετάσει τους ιατρικούς φακέλους των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών που πνίγηκαν στην πατρίδα τους στη διάρκεια μιας δεκαετίας. Όπως είχαν διαπιστώσει, το 69% των ηλικιωμένων που είχαν πνιγεί είχαν βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό.

Η συχνότερη υποκείμενη πάθηση ήταν τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Ακολουθούσαν η άνοια, η κατάθλιψη, η επιληψία και η νόσος Πάρκινσον. Μάλιστα αναλογικά με τον γενικό πληθυσμό, οι ασθενείς με Πάρκινσον, άνοια και επιληψία που πνίγηκαν ήσαν δυσανάλογα πολλοί.

Διαβάστε ακόμα Το τρέμουλο ΔΕΝ είναι το κύριο σύμπτωμα της νόσου Πάρκινσον

Οι ερευνητές είχαν υπολογίσει ότι η νόσος του Πάρκινσον υπερτριπλασίαζε τις πιθανότητες πνιγμού, ειδικά στις ηλικίες 65-74 ετών. Πιο συγκεκριμένα, τις αύξανε κατά 3,4 φορές, σε σύγκριση με τους ηλικιωμένους χωρίς Πάρκινσον.

Πώς μπορεί λοιπόν να προστατευθεί κανείς; Ο κ. Ζήκος συνιστά τα εξής:

Αν γνωρίζετε ότι έχετε νόσο Πάρκινσον

Αυτό που πρέπει κατ’ αρχάς να θυμάστε είναι ότι, αν πέρυσι μπορούσατε να κολυμπήσετε, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείτε και εφέτος. «Η νόσος εξελίσσεται και οι ασθενείς συνήθως δεν έχουν επίγνωση της κατάστασής τους», εξηγεί ο κ. Ζήκος. «Επιπλέον, άλλες είναι οι ανάγκες της κολύμβησης και άλλες της βάδισης. Eπομένως η ικανότητα βάδισης δεν είναι κριτήριο για το αν μπορεί κάποιος να κολυμπήσει ή όχι».

Για να αποφύγετε τα δυσάρεστα επακόλουθα, ακολουθήστε τις εξής συμβουλές:

Αν υποψιάζεστε ότι έχετε νόσο Πάρκινσον

Εάν σε οποιαδήποτε από τις δύο δοκιμασίες τα αποτελέσματα είναι θετικά (δηλαδή το ένα από τα χέρια σας κινείται πιο γρήγορα ή τρέμει), συμβουλευθείτε έναν νευρολόγο εξειδικευμένο στις κινητικές διαταραχές, πριν φύγετε για τα καλοκαιρινά μπάνια σας.