Ο πρόεδρος της Αντικαρκινικής Εταιρείας, περιγράφει συγκεκριμένα, πώς μια στιγμή απροσεξίας -ένα κινητό, ένα τραγούδι και η επιθυμία για τη λήψη ενός φωτογραφικού στιγμιότυπου καθοδόν- παραλίγο να στοιχίσουν τρεις ζωές. Μια μαρτυρία αφοπλιστική, που υπενθυμίζει πως η οδήγηση δεν συγχωρεί ούτε τα πιο «λογικά» δευτερόλεπτα απερισκεψίας.
Να σημειωθεί πως με βάση τον νέο νόμο, η πρόκληση τροχαίου λόγω χρήσης κινητού τηλεφώνου τιμωρείται με πρόστιμο 350€ και αφαίρεση άδειας για 30 ημέρες. Στην 1η υποτροπή θα φέρει πρόστιμο 2.000€ και αφαίρεση άδειας για 4 έτη, ενώ στη 2η υποτροπή οι ποινές θα διπλασιάζονται.
Ο γιατρός – ογκολόγος κ. Ευάγγελος Φιλόπουλος, περιγράφει συγκεκριμένα:
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΝΕΟ Κ.Ο.Κ.: Αρχές Άνοιξης. Ταξιδεύω μόνος μου για Ιτέα. Στην Εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας μιλάω για κάποιο θέμα της Αντικαρκινικής στο τηλέφωνο, μέσω ανοκτής ακρόασης από την οθόνη πολυμέσων του αυτοκινήτου.Φορτισμένη συζήτηση και χάνω την έξοδο για Δελφούς. Αποπροσανατολίζομαι και βάζω στο κινητό το Google Maps να με καθοδηγήσει. Το κινητό το έχω στη θέση του πάνω στο ταμπλό.
Στο δρόμο για τους Δελφούς τρέχω με 120km/h. Δρόμος με ευθείες και χωρίς διαχωριστικό στη μέση. Είναι μία ηλιόλουστη ημέρα με φοβερή διαύγεια στην ατμόσφαιρα. Μπροστά μου στο βάθος βλέπω τη χιονισμένη κορυφή των βουνών, ενώ γύρω μου άφθονο πράσινο. Ενθουσιάζομαι από την εικόνα και «μερακλωμένος» μ’ ένα τραγούδι του Διονυσίου που ακούω από το cd, αποφασίζω να βγάλω από τη θέση του το κινητό και να τραβήξω βίντεο την εξαιρετική θέα με το αυτοκίνητο να συνεχίζει με αμείωτη ταχύτητα την πορεία του.
Έλα όμως που έπρεπε να βγάλω το google maps και να πατήσω το κουμπί για τη φωτογράφηση ή βιντεοσκόπηση. Το βλέμα μου αποροφιέται στο κινητό που βρίσκεται στα γόνατα μου. Γρηγορα σηκώνω το βλέμα και διαπιστώνω ότι έχω μπει στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας και ένα αμάξι με την ίδια με του δικού μου ταχύτητα στρίβει στο τσάκ και μπαίνει στη δική μου λωρίδα για να με αποφύγει.
Εγώ στρίβω το τιμόνι πιο αριστερά και φτάνω στο χείλος του δρόμου. Η επόμενη σκέψη μου ήταν να φέρω πίσω το αυτοκίνητο στην κανονική λωρίδα πορείας του, οπότε ξαφνικά βλέπω μπροστά μου ένα δεύτερο αυτοκίνητο και αυτό με υψηλή ταχύτητα να έχει ήδη μπει στην δική μου λωρίδα για να με αποφύγει (όπως είχε κάνει και το προηγούμενο). Ξανά πάλι απότομα αριστερά το τιμόνι, νιώθοντας παράλληλα τα όρια της αντοχής του αμαξιού μου στο ντεραπάρισμα. Αφού πέρασε και το δεύτερο αμάξι, φέρνω το δικό μου στην κανονική του πορεία. Ταραχή; Τρόμος; Όχι τίποτα απ’ αυτά. Όλα έγιναν σε δευτερόλεπτα. Απόλυτη ψυχραιμία και μία διάχυτη στο σώμα αίσθηση σαν να έλιωνε παγωτό στα μέσα μου με γεύση «δικέ μου πως την γλύτωσες έτσι;»
Η μόνη ανησυχία που εκδήλωσα ήταν να κοιτάω στον καθρέπτη για να δω πότε θα γυρίσουν τα δύο αυτοκίνητα να με κυνηγήσουν, να με σταματήσουν και να με καταχεριάσουν οι επιβάτες τους. Το κινητό είχε πέσει στο πάτωμα. Αν δεν ήταν έμπειροι οι οδηγοί των δύο άλλων αμαξιών και εγώ ψύχραιμος και με τεντωμένα αντανακλαστικά θα είχαμε ένα πολύνεκρο δυστύχημα, αφού κανένας δεν θα επιζούσε από τα τρία αμάξια που θα συγκρουντουσαν με υψηλές ταχύτητες και θα γινόντουσαν «λιάτσα», κατά το κοινώς λεγόμενο.
Και όλα αυτά για μία απρόσμενη για την ηλικία, τη σωφροσύνη και την οδηγική ικανότητα μου γελοία συμπεριφορά: να απασχοληθώ με το κινητό ενώ οδηγούσα. Ούτε και εγώ ο ίδιος δεν θα πίστευα ότι θα μπορούσα ποτέ να έκανα τέτοιου μεγέθους ηλιθιότητα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: αφήστε το κινητό μακριά από τα χέρια σας. Ούτε θα πάρετε χαμπάρι πόσο εύκολα μπορεί να πληρώσετε μια τέτοια πράξη εσείς και οι άλλοι. ( Η εικόνα είναι από την Google)
Δείτε την ανάρτηση: