Ρευματοειδής αρθρίτιδα: Τεστ την εντοπίζει 16 χρόνια πριν εκδηλωθεί!

  • Μιχάλης Θερμόπουλος
ρευματοειδής αρθρίτιδα
Επιστήμονες στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα τεστ αίματος, που μπορεί να προβλέψει την πιθανότητα ρευματοειδούς αρθρίτιδας έως 16 χρόνια, προτού η ασθένεια κάνει την εμφάνισή της.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι, δυστυχώς, ολοένα και πιο συχνή στους ενήλικες. Όπως δημοσίευσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το τεστ βασίζεται στη διάγνωση αντισωμάτων για μια συγκεκριμένη πρωτεϊνη, την τενασίνη-C (cTNC), η οποία υπάρχει σε αυξημένα επίπεδα στο αίμα των ασθενών.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ρευματολογίας Κένεντι του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον καθηγητή Κιμ Μίντγουντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για ρευματικές παθήσεις «Annals of the Rheumatic Diseases», ανακοίνωσαν ότι, σε δοκιμές με πάνω από 2.000 ασθενείς, το τεστ κάνει διάγνωση της νόσου αρκετά χρόνια πριν την εκδήλωσή της με ακρίβεια γύρω στο 50%. Επίσης έχει πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια (98%) στο να αποκλείει την πιθανότητα ρευματοειδούς αρθρίτιδας.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλεί χρόνια φλεγμονή και επώδυνο πρήξιμο των αρθρώσεων. Είναι αυτοάνοση πάθηση, που προκαλείται, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς στρέφεται κατά του εαυτού του, στέλνοντας αντισώματα που καταστρέφουν τους ίδιους τους ιστούς των αρθρώσεων. Η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική για την καλύτερη αντιμετώπιση της νόσου, γι’ αυτό χρειάζεται ένα τέτοιο τεστ.

Όπως δήλωσαν οι ερευνητές, το νέο τεστ ανιχνεύει τα αντισώματα-βιοδείκτες κατά μέσο όρο επτά χρόνια πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων, ενώ σε μερικές περιπτώσεις έως και 16 χρόνια πριν. To νέο τεστ θα συμπληρώσει το υπάρχον τεστ CCP.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα – Συμπτώματα

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αρχικά εκδηλώνεται με δυσκινησία στις μικρές αρθρώσεις (δάκτυλα) και ακολούθως στις μεγάλες (ισχία). Οι πόνοι και η δυσκινησία στις αρθρώσεις έχουν κυρίως πρωινό χαρακτήρα. Πρήξιμο, αύξηση θερμοκρασίας και παραμόρφωση των αρθρώσεων αποτελούν επίσης χαρακτηριστικά συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Όλα τα ανωτέρω έχουν σαν αποτέλεσμα την οστεοαρθρίτιδα (καταστροφή αρθρώσεως).

Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Η συντηρητική αγωγή με χρήση αντιφλεγμονωδών μη στεροειδών, αναλγητικών, ειδικών αντιρρευματικών φαρμάκων ακόμη και σκευασμάτων κορτιζόνης, φυσικοθεραπεία και κινησιοθεραπεία, αποτελούν κατά βάση το στάδιο της θεραπείας πριν την ολική καταστροφή της άρθρωσης.

Πρόσφατα έχουν χρησιμοποιηθεί βιολογικοί παράγοντες (τροποποιητές των λευκών αιμοσφαιρίων) και αναστολείς των αυξητικών παραγόντων των καρκινικών κυττάρων για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Σε προχωρημένες καταστάσεις η χειρουργική αντικατάσταση των αρθρώσεων (ολικές αρθροπλαστικες) είναι η τελική λύση για την αντιμετώπιση των κινητικών δυσχερειών.