Παχυσαρκία, διαβήτης: Δύο σοβαρές, κρυφές αιτίες του καρκίνου

Ολοένα περισσότερες μελέτες αποδεικνύουν ότι η παχυσαρκία και ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για καρκίνο. Και αυτό επιβεβαιώνει πόσο μεγάλη σημασία έχει ο τρόπος ζωής για την πρόληψη.

Όπως τονίζει ο κ. Ιωάννης Μπουκοβίνας, πρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων –Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ) και διευθυντής της Ογκολογικής Μονάδας στην «Βιοκλινική» Θεσσαλονίκης, το σχεδόν 50% των πιο συχνών μορφών καρκίνου μπορεί να προληφθούν.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών, όπως η σωστή διατροφή, η συστηματική γυμναστική, η αποφυγή του καπνίσματος και η προσοχή στον ήλιο.

Μόνο το κάπνισμα, λ.χ., ευθύνεται για το 33% όλων των κρουσμάτων καρκίνου, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).

Πολύ σημαντικό είναι επίσης να γίνεται εμβολιασμός εναντίον των ιών των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Ο ιός αυτός όχι μόνο προκαλεί καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας, αλλά και πολλές άλλες μορφές της νόσου. Μεταξύ άλλων ενοχοποιείται για καρκίνους στη στοματική κοιλότητα, στο στοματοφάρυγγα, στον κόλπο, στο αιδοίο, στον πρωκτό και στο πέος.

Καθοριστικό το αδυνάτισμα

Μόνο αυτά τα μέτρα, όμως, δεν είναι αρκετά. Ολοένα περισσότερες επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι πολύ σημαντικό είναι και το υγιές σωματικό βάρος.

Στην πραγματικότητα, η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο εκδηλώσεως πολλών μορφών καρκίνου, σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου (ACS). Αυτές είναι:

• Ο καρκίνος του μαστού (μετά την εμμηνόπαυση)
• Ο καρκίνος του παχέος εντέρου (κόλον, ορθόν)
• Ο καρκίνος του ενδομητρίου
• Ο καρκίνος των ωοθηκών
• Ο καρκίνος του οισοφάγου
• Ο καρκίνος του νεφρού
• Ο καρκίνος του παγκρέατος
• Ο καρκίνος της χοληδόχου κύστεως
• Ο καρκίνος του ήπατος
• Ο καρκίνος του στομάχου
• Ο καρκίνος του θυρεοειδούς
• Το πολλαπλούν μυέλωμα
• Το μηνιγγίωμα (όγκος του εγκεφάλου)

Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ταμείο Έρευνας του Καρκίνου (WCRF), ανά καρκίνο το ποσοστό των κρουσμάτων που σχετίζονται με την παχυσαρκία είναι:

• Αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου: 35%
• Καρκίνος του παγκρέατος: 18%
• Καρκίνος του παχέος εντέρου: 16%
• Καρκίνος του ήπατος: 27%
• Καρκίνος του μαστού (μετά την εμμηνόπαυση): 17%
• Καρκίνος του ενδομητρίου: 50%
• Καρκίνος του νεφρού: 24%
• Καρκίνος των ωοθηκών: 5%

Και σαν να μην έφταναν αυτά, η παχυσαρκία φαίνεται ότι επιδεινώνει και την πρόγνωση μετά την ανάπτυξη του καρκίνου.

Πρόβλημα και το αυξημένο «ζάχαρο»

Πρόβλημα συνιστούν και τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Σύμφωνα με τον βρετανικό οργανισμό Diabetes UK, ο τύπου 2 διαβήτης διπλασιάζει τον κίνδυνο εκδηλώσεως ορισμένων μορφών καρκίνου:

• Καρκίνος του παγκρέατος
• Καρκίνος του ήπατος
• Καρκίνος του ενδομητρίου

Ο τύπου 2 διαβήτης σχετίζεται επίσης με αύξηση κατά 20-50% του κινδύνου για:

• Καρκίνο του παχέος εντέρου
• Καρκίνο της ουροδόχου κύστης
• Καρκίνο του μαστού
• Μη Χότζκιν λέμφωμα (αιματολογικός καρκίνος)

Όσον αφορά τον τύπου 1 διαβήτη, ως  φαίνεται αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του στομάχου και για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Το 6% των κρουσμάτων

Συνολικά, παχυσαρκία και διαβήτης ευθύνονται για το τουλάχιστον 6% όλων των κρουσμάτων καρκίνου, σύμφωνα με μία πρόσφατη, σημαντική παγκόσμια έρευνα.

Ωστόσο σε μερικές μορφές η συμβολή τους είναι πολύ μεγάλη. Η έρευνα έδειξε, παραδείγματος χάριν, ότι ένα στα τέσσερα κρούσματα καρκίνου του ήπατος και αδενοκαρκινώματος οισοφάγου οφείλονται στον διαβήτη και την παχυσαρκία.

Το ίδιο και το 38,4% των κρουσμάτων καρκίνου του ενδομητρίου.

Η συμβολή της παχυσαρκίας είναι μεγαλύτερη: ευθύνεται για διπλάσια κρούσματα καρκίνου απ’ ό,τι ο διαβήτης.

Η έρευνα βασίσθηκε σε στοιχεία από 175 χώρες και δημοσιεύθηκε πέρυσι το Νοέμβριο στην διεθνή ιατρική επιθεώρηση The Lancet Diabetes and Endocrinology.

Σύμφωνα με αυτήν, δεν χρειάζεται να έχει κάποιος πολλά περιττά κιλά για να αυξηθεί ο κίνδυνος καρκίνου. Ακόμα κι αν είναι υπέρβαρος, κινδυνεύει περισσότερο απ’ ό,τι τα φυσιολογικού βάρους άτομα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: Ο καρκίνος δεν είναι πια επάρατη νόσος

Καρκίνος: Αυξανόμενες ελπίδες για τους ασθενείς με μεταστάσεις

Καρκίνοι κεφαλής & τραχήλου: Τι αλλάζει με την ανοσοθεραπεία

Λέμφωμα Χότζκιν: Καλύτερη αντιμετώπιση μετά τις υποτροπές