Φλεβίτιδα: Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;

  • Iatropedia
Η φλεβίτιδα μπορεί να είναι γένους θηλυκού αλλά κινδύνουν εξίσου να εμφανίσουν την πάθηση και οι άνδρες.

Η φλεβίτιδα έχει πολλές αιτίες. Μερικές από τις κοινές αιτίες της είναι:

  • Τραύμα ή βλάβη στη φλέβα
  • Παρατεταμένη ακινησία
  • Εισαγωγή ενδοφλέβιων καθετήρων στα νοσοκομεία μετά από μια χειρουργική επέμβαση
  • Κιρσοί
  • Εγκαύματα

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την φλεβίτιδα;

Ένας από τους ποιο κοινούς παράγοντες κινδύνου για φλεβίτιδα είναι το τραύμα. Για παράδειγμα, ένα τραύμα στον βραχίονα του ποδιού μπορεί να προκαλέσει βλάβη στη φλέβα με αποτέλεσμα να εκδηλώνεται φλεγμονή ή φλεβίτιδα.

Η παρατεταμένη ακινησία είναι ένας άλλος κοινός παράγοντας κινδύνου. Εάν η σύσπαση των μυών είναι περιορισμένη λόγω της παρατεταμένης ακινησίας πχ πολύωρο ταξίδι σε ένα αεροπλάνο ή σε ένα αυτοκίνητο, το αίμα στις φλέβες σταματαέι να κυκλοφορεί και έτσι σχηματίζεται ο θρόμβος που μπορεί να οδηγήσει σε θρομβοφλεβίτιδα.

Η ορμονική θεραπεία (HT), τα αντισυλληπτικά χάπια, καθώς και η εγκυμοσύνη αυξάνουν όλο τον κίνδυνο για την ανάπτυξης θρομβοφλεβίτιδας.

Το κάπνισμα είναι ένας άλλος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου.

Η παχυσαρκία είναι επίσης ένας παράγοντας κινδύνου για την θρομβοφλεβίτιδα.

Ορισμένοι καρκίνοι είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού θρόμβου αφού προκαλούν ανωμαλίες στην πήξη του αίματος.

Ποια είναι τα συμπτώματα ;

Η φλεβίτιδα, αν ήπια, δεν μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα. Ο πόνος, η ευαισθησία, η ερυθρότητα (ερύθημα) και η διόγκωση της φλέβας είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της φλεβίτιδας.

Πώς γίνεται η διάγνωση

Η διάγνωση μπορεί να γίνει με βάση τη φυσική εξέταση από έναν ιατρό. Επίσης μπορεί να ζητηθεί ένα υπερηχογράφημα

Άλλες απεικονιστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν αξονική τομογραφία , μαγνητική τομογραφία και φλεβογραφία (φλεβογραφία).

Θεραπεία

Η θεραπεία της φλεβίτιδα εξαρτάται από τη θέση, την έκταση, τα συμπτώματα, και τις υποκείμενες ιατρικές συνθήκες.

Σε γενικές γραμμές, επιφανειακή φλεβίτιδα των άνω και κάτω άκρων μπορεί να αντιμετωπιστεί με την εφαρμογή θερμών επιθεμάτων, ανύψωση του εμπλεκόμενου άκρου, περπάτημα, και λήψη αντιφλεγμονώδεις φαρμάκων.

πηγή:http://www.medicinenet.com