Τρεις ξένοι στο ίδιο υπουργείο! Ποιες είναι οι σχέσεις στο υπ.Υγείας;

  • Iatropedia
Όταν ο Αντώνης Σαμαράς μαζί με τον Β.Βενιζέλο και τον Φ.Κουβέλη έφτιαχναν την ...τρίχρωμη κυβέρνηση, σίγουρα δεν είχαν φανταστεί ότι τον χειρότερο συνδυασμό θα τον δημιουργούσαν στο υπουργείο Υγείας. Ανδρέας Λυκουρέντζος, Μάριος Σαλμάς και Φωτεινή Σκοπούλη μετά από περίπου 2,5 μήνες στην οδό Αριστοτέλους, μοιάζουν να είναι τρεις ξένοι στο ίδιο υπουργείο. Ποιες είναι ακριβώς οι σχέσεις τους;

ΤηςΔήμητρας Ευθυμιάδου

Από τις πρώτες κιόλας ημέρες το κλίμα μεταξύ των τριών ήταν βαρύ. Από τη μία ο δυσαρεστημένος Μάριος Σαλμάς ο οποίος επιδίωκε να γίνει υπουργός Υγείας αλλά τελικά αναγκάστηκε να γίνει υφιστάμενος του Ανδρέα Λυκουρέντζου, δεν αισθανόταν και πολύ άνετα από την πρώτη στιγμή. Άλλωστε οι προσδοκίες του είχαν ενισχυθεί μέχρι την τελευταία στιγμή ότι θα γινόταν υπουργός Υγείας. Οι ισορροπίες όμως τον κατέστησαν αναπληρωτή υπουργό, κάτι που όπως φαίνεται δεν έχει ακόμη ξεπεράσει.

Μάλιστα όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές -που συχνά πυκνά παραβρίσκονται σε συναντήσεις όλων- το τελευταίο διάστημα ο Μάριος Σαλμάς μοιάζει ακόμη πιο επιφυλακτικός απέναντι στις αποφάσεις του προϊσταμένου του και δε διστάζει να διαφωνήσει μαζί του ακόμη και με έντονο ύφος.

Για του λόγου του αληθές οι δύο άνδρες δεν παραβρίσκονται σχεδόν ποτέ στον ίδιο χώρο ενώ ο καθένας φυλά τα …νώτα του.

Και επικοινωνιακά οι δύο πλευρές έχουν αποστασιοποιηθεί πλήρως με τον καθένα να τραβά τον δικό του …δρόμο και να κάνει τις δικές του επικοινωνιακές εμφανίσεις για διαφορετικά θέματα πάντα.

Και στη μέση αυτής της ιστορίας βρίσκεται η γυναίκα της παρέας η υφυπουργός Φωτεινή Σκοπούλη, η οποία από την αρχή δεν είχε καλές σχέσεις με κανέναν από τους δύο.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι από τις αρχικές της απαιτήσεις να αναλάβει τον σπουδαιότερο τομέα τα φάρμακα, που συγκρουόταν συνεχώς για την αλλαγή της φαρμακευτικής πολιτικής, αλλά μέχρι και σήμερα οι σχέσεις όχι μόνο δε βελτιώθηκαν αλλά μάλλον χειροτέρεψαν.

Εξάλλου η Φωτεινή Σκοπούλη ήταν υπέρ διαφόρων αλλαγών στη φαρμακευτική πολιτική (όπως την καθολική εφαρμογή της συνταγογράφησης με δραστική ουσία) χωρίς όμως να υπολογίσει τις αντιδράσεις των γιατρών αλλά και των υπολοίπων κλάδων.

Εκτός αυτών, πολλοί την έχουν δει να εκφράζεται και με ιδιαίτερα απαξιωτικό τρόπο σε όσους διαφωνούν μαζί της. Όσοι δε, έχουν παραβρεθεί σε διάφορες συσκέψεις την έχουν δει να εκρήγνυται εναντίον όσων διαφωνούν με τις θέσεις της.

Επί της ουσίας όμως, η κακή σχέση των τριών έχει ως αποτέλεσμα πολλά σημαντικά θέματα υγείας να “σκοντάφτουν” στις μεταξύ τους συνεννοήσεις, ενώ είναι σαφές πως ομάδα που δεν συμπορεύεται δεν μπορεί να αποδώσει.