Θυμός: Μας αρρωσταίνει όταν δεν μπορούμε να τον διαχειριστούμε

  • Iatropedia
Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα αλλά όταν είναι συνεχής ή/και δεν εκφράζεται τότε μετατρέπεται σε μια δυσλειτουργια που μπορεί να βλάψει την υγεία μας.

Οι αρνητικές επιδράσεις του υπερβολικού και μη εκφρασμένου θυμού πλήττουν την σωματική μας υγεία, αυξάνοντας την αρτηριακή πίεση, δημιουργώντας καρδιολογικά προβλήματα, αδυνατίζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, και τελικά μειώνιντας το προσδόκιμο ζωής σε αντίθεση με εκείνους που καταπιέζουν τα συναισθήματά τους.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι όταν θυμώνουμε πολύ και συχνά το καρδιαγγειακό σύστημα φθείρεται καθώς η καρδιά θεωρείται το όργανο που πλήττεται περισσότερο στους ανθρώπους που διαθέτουν οργισμένη προσωπικότητα. Μάλιστα, στη χειρότερη θέση είναι μάλλον όσοι κρατάνε τα νεύρα τους. Σουηδοί επιστήμονες συμπεριέλαβαν σε έρευνα 2.755 άνδρες εργαζόμενους σε εταιρεία και βρήκαν ότι όσοι δεν εξέφραζαν ανοιχτά τον θυμό τους και επέλεγαν απλώς να αποσύρονται από τη διαμάχη όταν τους φέρονταν άδικα στη δουλειά, διπλασίαζαν τις πιθανότητές τους να πάθουν καρδιακή προσβολή σε σχέση με όσους αντδρούσαν.

Εξάλλου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι μελέτησαν τις περιπτώσεις 61 ανδρών με εντοπισμένο καρκίνο του προστάτη για να δουν κατά πόσον επηρεαζόταν η ικανότητα του ανοσοποιητικού τους να πολεμάει τα καρκινικά κύτταρα. Όπως φάνηκε, οι άνδρες που μίλαγαν για όσα ένιωθαν είχαν πιο δυνατά κύτταρα στο ανοσοποιητικό τους, πιθανότατα επειδή δεν ένιωθαν τόσο στρες. Την ίδια ώρα, επιστήμονες από το Χάρβαρντ διερεύνησαν το κατά πόσον ο θυμός κάνει κακό στους πνεύμονες, και την λειτουργία τους παρακολουθώντας επί 8 χρόνια 670 άνδρες, που μετρούσαν τα επίπεδα του θυμού τους. Παρατήρησαν, λοιπόν, ότι οι άνδρες με τα υψηλότερα σκορ στην κλίμακα αυτή είχαν τη χειρότερη αναπνευστική δυνατότητα και τις περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν πνευμονολογικά προβλήματα.

Τέλος, έρευνες από το Χάρβαρντ δείχνουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επηρεάζεται αρνητικά από τον θυμό. Σε σχετική έρευνα, οι επιστήμονες ζητούσαν από τους συμμετέχοντες να εστιάσουν σε δύο συναισθήματα, στον θυμό και τη συμπόνια, και ταυτόχρονα μετρούσαν τα επίπεδα της ανοσοσφαιρίνης Α. Αποδείχτηκς ότι όταν οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην έρευνα σκέφτονταν κάποιο επεισόδιο που τους προκαλούσε θυμό, έπεφταν τα επίπεδα του ανοσοποιητικού τους για τουλάχιστον 6 ώρες, ενώ στην αντίθετη περίπτωση τα συναισθήματα συμπόνιας ανέβαζαν σημαντικά τα επίπεδα της ανοσοσφαιρίνης.