Τεχνητή σύνδεση διαφορετικών αναμνήσεων!

  • Iatropedia
Για πρώτη φορά, Ιάπωνες ερευνητές κατάφεραν να συνδέσουν τεχνητά με την βοήθεια της οπτογενετικής δύο άσχετες μεταξύ τους αναμνήσεις, μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες στρατηγικές θεραπείας πασχόντων από μετατραυματικό στρες ή άλλες ψυχιατρικές παθήσεις.

Χρησιμοποιώντας την τεχνική της οπτογενετικής –έναν συνδυασμό της οπτικής με την γενετική μηχανική– ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Toyama μπόρεσαν να συνδέσουν σε ποντίκια την μνήμη του φόβου με την εκ διαμέτρου αντίθετη μνήμη του αισθήματος ασφάλειας, τροποποιώντας γενετικώς έναν συγκεκριμένο αριθμό εγκεφαλικών κυττάρων! Όπως εξηγούν στην επιθεώρηση Cell Reports, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι συγκεκριμένα κύτταρα του εγκεφάλου, οι νευρώνες, ενεργοποιούνται κατά την διάρκεια μιας μαθησιακής εμπειρίας και επανενεργοποιούνται όταν αργότερα θελήσουμε να θυμηθούμε αυτό που μάθαμε.

Η επανενεργοποίηση των νευρώνων είναι το μόνο που απαιτείται για την επιτυχή ανάκληση της εν λόγω μνήμης. Αυτό σημαίνει ότι οι πληροφορίες που σχετίζονται με μια εμπειρία «κωδικοποιούνται» σε ένα συγκεκριμένο σύνολο κυττάρων το οποίο επιλέγεται και ενεργοποιείται κατά την διάρκεια ενός αντίστοιχου γεγονότος.

Αυτό που έκαναν οι Ιάπωνες επιστήμονες ήταν να τροποποιήσουν γενετικώς ορισμένα σύνολα κυττάρων στον εγκέφαλο των ποντικιών ώστε να εκφράζουν φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες που ελέγχουν την δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυττάρων. Στην συνέχεια τα ενεργοποίησαν, εκτίθοντάς τα σε μπλε φως μέσω οπτικής ίνας. Με την τεχνική αυτή επανενεργοποίησαν μνήμες από την πρόκληση σοκ στο πόδι των ζώων όταν αυτά ήταν σε κυβόσχημο χώρο και μνήμες που είχαν όταν ήταν σε ένα ασφαλές, κυλινδρόσχημο, περιβάλλον.

Ο φόβος από την ανάμνηση του σοκ που κατεγράφη όταν εκτέθηκαν εκ νέου τα ζώα στο ασφαλές κυλινδρόσχημο περιβάλλον έδειξε ότι η ταυτόχρονη ενεργοποίηση ορισμένων κυττάρων του εγκεφάλου μπορεί να δημιουργήσει τεχνητούς δεσμούς μεταξύ ασύνδετων μνημών, με αποτέλεσμα μακροπρόθεσμες αλλαγές στην συμπεριφορά. Τα σχετικά ευρήματα, υποστηρίζουν, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις για άτομα με διαταραχή μετατραυματικού στρες PTSD –μια ψυχολογική κατάσταση που προκαλείται από τραυματικά γεγονότα– και άλλες ψυχιατρικές παθήσεις.