Ο Γολγοθάς των νέων γιατρών στο ΕΣΥ! Η υποχρεωτική σιωπή και οι σπατάλες

Του Αθανάσιου Μπούκαλη Νευροχειρουργού

Ας δούμε λίγο την δυσκολία καταγγελιών ιδίως από νέους συναδέρφους στα κακώς κείμενα των Νοσοκομείων (κάτι για το οποίο κατηγορούνται οι νέοι Ιατροί από τους πολίτες) αλλά και τους ασθενείς των Ελληνικών Δημόσιων Νοσοκομείων. Οι περισσότεροι Ιατροί συμφωνούμε απόλυτα με τα παρακάτω θέλω να πιστεύω.

Μερικά πράγματα πρέπει να συμβούν ώστε να ακούγεται η φωνή των νέων ιατρών στα δημόσια νοσοκομεία:

Η ανεξαρτητοποίηση της προόδου και της απόκτησης ειδικότητας από τους Διευθυντές των Κλινικών.

Αξιολόγηση των επιμελητών από τους ειδικευόμενους.

Ετήσια έρευνα ικανοποίησης των ειδικευόμενων.

Αφαίρεση θέσεων ειδικευόμενων από τα νοσοκομεία που για 2 συνεχή χρόνια δεν ικανοποιούν τις ανάγκες των ειδικευόμενων.

Αυτές είναι μερικές προτάσεις που θα αποδεσμεύσουν την εξάρτηση των ειδικευόμενων και νέων Ιατρών από τους διευθυντές των κλινικών. Αυτό θα βοηθήσει στην άρση της σιωπής νέων συναδέρφων που ενώ ίσως βλέπουν τα κακώς κείμενα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς ένα δίχτυ προστασίας.

Οι καλοί και σωστοί Διευθυντές των κλινικών (γεγονός που το γνωρίζω προσωπικά μιας και είχα την τύχη να έχω τέτοιον Διευθυντή) δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από την αξιολόγηση των ειδικευομένων και των νέων Ιατρών.

Ένα από τα βασικά σημεία που έχουν κατηγορηθεί οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομείων είναι και η σπατάλη των υλικών: Χωρίς να έχω μεταπτυχιακό στην διοίκηση υπηρεσιών υγείας θέτω μια πρόταση:

Η ίδρυση μιας ανεξάρτητης διανοσοκομιακής επιτροπής με 3μηνιέες τουλάχιστον audits και εκπροσώπους από όλες τις βαθμίδες ιατρών και υγείας και αν είναι δυνατών όλων των νοσοκομειακών μονάδων, ώστε να τεκμηριώνεται η ποσότητα και η ποιότητα των υλικών για τις ακριβές τουλάχιστον ιατρικές πράξεις θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα.

Οι προμήθειες ενός νοσοκομείου γίνονται από διοικητικό προσωπικό που δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχει ιατρικές γνώσεις πάνω στις παραγγελίες που έχει και δεν υπάρχουν εκθέσεις που να δικαιολογούν αυτές τις προμήθειες.

Θυμάμαι μια έγγραφη αναφορά ενός πολύ καλού ιατρού, συναδέρφου και δασκάλου μου για την ποιότητα και το μέγεθος των πλεγμάτων που χρησιμοποιούνται σε κήλες. Όταν είναι πιο φθηνό να αγοραστούν ορισμένα μεγέθη πλεγμάτων και σε συνδυασμό με την ποιότητα να υπάρχει τεκμηριωμένη άποψη για την προμήθεια του συγκεκριμένου υλικού αλλά να μη παίρνονται καθόλου υπόψιν από την διοίκηση του νοσοκομείου… καταλαβαίνει κάποιος ποιος έχει την ευθύνη για τις σπατάλες.

Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος κεντρικού ανεξάρτητου ελέγχου. Δεν μπορεί η ίδια επέμβαση στο Νοσοκομείο της Ρόδου να κοστίζει διαφορετικά από ότι στο Νοσοκομείο της Καστοριάς (Δυο τυχαία παραδείγματα από δυο Νοσοκομεία που δεν ξέρω καθόλου).

Δυστυχώς δεν υπήρχε ποτέ η πολιτική βούληση για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα κερδοσκοπίας. Είναι εύκολος ο σωστός και υγιής έλεγχος αν θες να το κάνεις. Δεν μπορεί ένα νοσοκομείο να έχει έλλειψη γαντιών μιας χρήσης και να χρησιμοποιούνται αποστειρωμένα γάντια για όλες τις δουλειές… κάποιος δεν έχει κάνει σωστά την δουλειά του.

Και να μιλήσουμε και για την ποιότητα των ασθενών μιας και η ιατρική πράξη είναι η συνεργασία και η συνέργεια μεταξύ ιατρών και ασθενών.

Οι καλύτεροι δικοί μου ασθενείς είναι:

Οι αγνοί ηλικιωμένοι της Ελληνικής υπαίθρου που δεν έχουν άσχημες εμπειρίες από τη δημόσια υγεία και είναι ευγενικοί και ευγνώμονες στο ιατρικό έργο. (αλλά δυστυχώς επιρρεπείς στην κακομεταχείριση και εκμετάλλευση από κακούς συναδέρφους) Θυμάμαι ακόμα ένα γράμμα που μια γιαγιά έβαλε την εγγονή της να μου γράψει για να με ευχαριστήσει για το γεγονός ότι ενώ φοβόταν να έρθει στο νοσοκομείο, η συμπεριφορά μου την έκανε να νοιώσει όμορφα και ασφαλής εκτός από να την κάνω καλά… Προσωπικά δεν χρειάζομαι άλλη επιδοκιμασία και ανταμοιβή για το έργο μου.

Οι άλλη κατηγορία των ασθενών που είναι για μένα ίσως η καλύτερη είναι αυτοί που είναι ενημερωμένοι πάνω στα θέματα της υγείας και της νόσους τους, αλλά μορφωμένοι και ανοιχτόμυαλοι ώστε να μπορούν να ξεχωρίσουν ότι σαν γιατρός έχω στο μυαλό μου το δικό τους συμφέρον ως ασθενείς… Οι σωστά ενημερωμένοι ασθενείς είναι αυτοί που είναι αποδέκτες των καλύτερων παροχών υγείας. Οι καλοί Ιατροί δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από αυτούς. Αυτοί οι ασθενείς κάνουν την δουλειά μας πιο εύκολη, καλύτερη και πιο αποτελεσματική.

Ενδιάμεσα υπάρχουν οι έξυπνοι εγγράμματοι αλλά μη καλά πληροφορημένοι, μη μορφωμένοι και στενόμυαλοι ασθενείς που ενώ πληρώνουν αδρά στα ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές για πολλές φορές αμφίβολου αποτελέσματος θεραπείες… έρχονται με υβριστική συμπεριφορά και κάνουν τους έξυπνους και μάγκες, και συμπεριφέρονται οι ίδιοι σαν πελάτες.

Και οι συγγενείς των ασθενών (που δεν είναι ασθενείς…) δημιουργούν προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία μιας κλινικής κοιτάζοντας μόνο την δική τους ευκολία… Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω την μη τήρηση των ωραρίων επισκεπτηρίου στα Ελληνικά Νοσοκομεία…

Τα προβλήματα στη δημόσια υγεία μπορεί να λυθούν φτάνει να υπάρχει θέληση, διάλογος και διάθεση για να βρεθούν λύσεις… όχι μόνο από την μεριά των ιατρών αλλά και των πολιτών που είναι αυτοί που χρησιμοποιούν το Εθνικό Σύστημα Υγείας και είναι αποδέκτες των πολιτικών Υγείας.

Αθανάσιος Μπούκαλης Νευροχειρουργός

Ιδρυτής του International Medical Rights

https://www.facebook.com/Athanasis.Boukalis.IMR

email: dr_athanasis@hol.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Το δράμα του Έλληνα νοσοκομειακού γιατρού: Τα ..''γαλλικά'', το κομμωτήριο και οι παρεμβάσεις!

Μύθος η δωρεάν υγεία στην Ελλάδα: Τι γίνεται στο Βρετανικό ΕΣΥ;

Είναι όλα τα γενόσημα ίδια; Πως κυκλοφορούν στην αγορά και πως τιμολογούνται