Καρωτίδες: Κάθε πότε να ελέγχονται;

Γράφει ο Dr. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Λ. ΣΑΛΙΒΕΡΟΣ

Αγγειοχειρουργός – Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξειδικευμένος στις «Σύγχρονες Ενδαγγειακές Τεχνικές»

Οι καρωτίδες έχουν μελετηθεί αρκετά σε όλο τον κόσμο και έχουν γίνει μεγάλες μελέτες σε Ευρώπη και Αμερική, ενώ και σήμερα είναι σε εξέλιξη σοβαρές μελέτες που θα κληθούν να δώσουν περισσότερες απαντήσεις στα ερωτήματα που βασανίζουν την διεθνή ιατρική κοινότητα και αφορούν όχι την σχέση καρωτίδων – εγκεφαλικού (αυτή έχει αποδειχθεί από πολλά χρόνια), αλλά την πλέον ενδεδειγμένη θεραπεία στο μέλλον. Πώς όμως δημιουργεί η καρωτιδική νόσος τα εγκεφαλικά;

Η αθηρωματική νόσος δημιουργεί τις καρωτιδικές πλάκες και αυτές με την σειρά τους ευθύνονται για τα εγκεφαλικά. Δύο μηχανισμοί ευθύνονται για την δημιουργία εγκεφαλικού επεισοδίου. Είτε η στένωση του αυλού είναι πολύ μεγάλη και η στένωση ή η απόφραξη του αυλού σταματά η άρδευση περιοχών του εγκεφάλου με αίμα, είτε αποκολλούνται μικρά κομμάτια της πλάκας και αυτά εμβολίζουν τον εγκέφαλο και συμβαίνει το εγκεφαλικό επεισόδιο. Έτσι η σωστή μελέτη της καρωτίδας είναι ζωτικής σημασίας για να προλάβουμε το εγκεφαλικό. Πώς μπορούμε όμως να ελέγξουμε αν έχουμε καρωτιδική νόσο;

Οι καρωτίδες ελέγχονται με το τρίπλεξ καρωτίδων που είναι ένας αγγειακός υπέρηχος που σκοπό έχει να απαντήσει σε δύο πράγματα: πρώτον, έχει μεγάλη στένωση η καρωτίδα; Και δεύτερον, είναι επικίνδυνη η αθηρωματική πλάκα για δημιουργία εμβόλων; Το τρίπλεξ δίνει αυτές τις απαντήσεις.

Ποιός όμως πρέπει να ελέγξει με τρίπλεξ τις καρωτίδες του; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα πρώτα θα παραθέσουμε τις αιτίες που δημιουργούν τις καρωτιδικές πλάκες και αυτές είναι: κληρονομικότητα, κάπνισμα, διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, υπερλιπιδαιμία. Αν έχετε κάτι από αυτά καλό θα ήταν να εξεταστείτε από αγγειοχειρουργό και εκείνος θα αποφασίσει να προχωρήσετε στο απαραίτητο έλεγχο. Ακόμη πρέπει να ελεγχθούν αυτοί που παρουσιάζουν στεφανιαία νόσο και αρτηριοπάθεια στα κάτω άκρα.

Η θεραπεία της καρωτιδικής νόσου έχει δύο σκέλη: την συντηρητική αγωγή με φάρμακα (όταν η στένωση είναι μικρή) και την χειρουργική επέμβαση. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι συνδυασμός στατίνης και αντιαιμοπεταλιακού. Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι είτε με την κλασσική επέμβαση ενδαρτηρεκτομής είτε με ενδαγγειακή μέθοδο (μπαλονάκι και στεντ). Σήμερα χρησιμοποιούνται και οι δύο μέθοδοι ανάλογα με την ένδειξη που υπάρχει και που διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Έτσι η επιλογή του τρόπου επέμβασης θα γίνει από τον ιατρό με βάση το ιστορικό, την κλινική κατάσταση, και την ανατομία του κάθε ασθενή.

Dr. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Λ. ΣΑΛΙΒΕΡΟΣ

Αγγειοχειρουργός – Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών

Εξειδικευμένος στις «Σύγχρονες Ενδαγγειακές Τεχνικές»

www.fleves.gr

e-mail: asaliveros@gmail.com,