Ευάγγελος Φραγκούλης: Γιατί ανακινούν το ζήτημα γενικών γιατρών- παθολόγων όταν οι θέσεις στις ΤΟΜΥ επαρκούν για όλους;

  • Μαρία Τσιλιμιγκάκη
Οι ειδικότητες της Παθολογίας και της Γενικής- Οικογενειακής Ιατρικής έχουν συγκεκριμένες διαφορές με κυριότερη το έλλειμμα των παθολόγων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Αντίθετα ο παθολόγος είναι καλύτερα εκπαιδευμένος σε περιστατικά που συναντούμε σε νοσοκομεία. Αλλά γιατί η ΑΡΣΙ ανακινεί το ζήτημα με τις προσλήψεις στις ΤΟΜΥ όταν οι αιτήσεις που έχουν γίνει από γιατρούς και των δύο ειδικοτήτων είναι λιγότερες από τις θέσεις που αναφέρονται στην προκήρυξη;

Όπως αναφέρει μιλώντας στο iatropedia ο κ. Ευάγγελος Φραγκούλης από την Ένωση Γενικής Ιατρικής, «είναι πραγματικά λυπηρό μια ομάδα ιατρών, έστω συνδικαλιστική παράταξη, να μην δύναται να διακρίνει τις διαφορές ανάμεσα στις ιατρικές ειδικότητες…  Πιο συγκεκριμένα στην ανακοίνωση της η ΑΡΣΙ μέμφεται την εφαρμοστική υπουργική απόφαση που δίνει προτεραιότητα στους γιατρούς Γενικής Ιατρικής σε σχέση με τους Παθολόγους για την κάλυψη των θέσεων  Οικογενειακών Ιατρών (ΟΙ) στις ΤΟΜΥ.

Η Ένωση Γενικής Ιατρικής είχε παρέμβει στη διαβούλευση του σχεδίου νόμου για την μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ ζητώντας, ανάμεσα σε άλλα, την αποτροπή της εξίσωσης του Γενικού Ιατρού με τον Παθολόγο, που το σχέδιο προέβλεπε. Όπως διακηρύσσει η ίδια η Αμερικανική Εταιρεία Παθολογίας-  American College of Physicians-  υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στο αντικείμενο, στην εκπαίδευση και στην φροντίδα προς τους ασθενείς ανάμεσα στις δυο αυτές ειδικότητες. Η κάθε μια έχει τις δικές της ξεχωριστές ομάδες δεξιοτήτων και τους δικούς της ρόλους στη φροντίδα των ενηλίκων ασθενών και στην παροχή ΠΦΥ, ανάλογα με τη δομή και τις ειδικές ανάγκες των ασθενών.

Επισημάναμε το αναμφισβήτητο έλλειμμα των Παθολόγων- μόνο κάποιος που βλέπει τα πράγματα με παρωπίδες δεν μπορεί να το διακρίνει-  σε δεξιότητες, πράξεις και υπηρεσίες, που κατέχουν και παρέχουν οι Γενικοί Ιατροί σε επίπεδο ΠΦΥ, και συχνά παρέχονται από ιατρούς άλλων εξειδικεύσεων, πχ χειρουργών, ορθοπεδικών, γυναικολόγων, ΩΡΛ, ψυχιάτρων κλπ  και που κρίνονται απαραίτητες για να αναλάβουν το ρόλο του Οικογενειακού Ιατρού σε ένα σύστημα υγείας με εφαρμογή υποχρεωτικού συστήματος παραπομπών προς την εξειδικευμένη φροντίδα.

Πότε έκανε τελευταία φορά παθολόγος συρραφή τραύματος, εφαρμογή γυψονάρθηκα κλπ. Αντίθετα περιστατικά με χαμηλό επιπολασμό στην κοινότητα, αλλά πολύ συχνότερα σε νοσοκομειακό περιβάλλον, είναι περιστατικά που ο Παθολόγος είναι πολύ καλύτερα εκπαιδευμένος να αντιμετωπίζει πχ μεταμοσχευμένοι ασθενείς, ασθενείς με κάποια αυτοάνοσα νοσήματα ή κάποιες μορφές καρκίνου, κλπ. Η μη κατάλληλη εκπαίδευση των ιατρών που θα αναλάβουν το ρόλο του ΟΙ θα οδηγήσει σε μεγάλο αριθμό απρόσφορων παραπομπών και το νέο σύστημα σε αποτυχία…

Η καταλληλότερη εκπαίδευση των Γενικών Ιατρών στο να αναλάβουν το ρόλο του Οικογενειακού Ιατρού οφείλει κατά τη γνώμη μας, προς όφελος του συστήματος και όχι των ίδιων, να τους δίνει προτεραιότητα στην κάλυψη των θέσεων των Οικογενειακών Ιατρών έναντι των Παθολόγων.

Τα ελλείμματα σε δεξιότητες και γνώσεις των Παθολόγων σε σχέση πάντα με το ρόλο του ΟΙ που καλούνται να αναλάβουν, δυνατόν να καλυφθούν με ειδικό “on the job” εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που θα μπορούσε να καταρτιστεί από κοινού από το Υπουργείο Υγείας και τις αντίστοιχες Επιστημονικές Εταιρείες. Την ανάγκη πρόσθετης εκπαίδευσης των Παθολόγων για να αναλάβουν το ρόλο του ΟΙ είχε έγκαιρα αντιληφθεί και επισημάνει  στο Υπουργείο Υγείας και η ομάδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που δρα συμβουλευτικά στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΠΦΥ.

Προς τιμήν του ο Υπουργός Υγείας κατανόησε το λάθος που επέφερε η εξίσωση των δύο ειδικοτήτων σε επίπεδο ΠΦΥ και το διόρθωσε με την εφαρμοστική του απόφαση.

Η παρέμβαση μας στη διαβούλευση είχε γεννήσει τότε αντίδραση από την Ένωση Παθολόγων και δική μας τεκμηριωμένη απάντηση και ουσιαστικά το θέμα είχε λήξει. Είναι απορίας άξιο για ποιό λόγο η ΑΡΣΙ το ανακινεί, όταν μάλιστα οι αιτήσεις Γενικών Ιατρών και Παθολόγων μαζί, μάλλον δεν επαρκούν για να πληρώσουν τις θέσεις ΟΙ των ΤΟΜΥ…